İmam Hüseyn (ə) qiyamının hədəfi Allah taala Qurani-kərimdə buyurur: “(Ey müsəlmanlar!) Gərək aranızda (insanları) yaxşılığa çağıran və əmr be məruf və nəhy əz münkər edən bir dəstə camaat olsun! Həqiqətən bunlar nicat tapmış şəxslərdir.” (Ali-İmran surəsi, ayə 104) Əgər bir şəxs əmr be məruf və nəhy əz münkər edərsə, onda o, Allahın, Onun Rəsulunun (s) və kitabının yer üzərində xəlifəsidir. (Məcməul-bəyan, 2-ci cild, səh. 807) İmam Hüseyn (ə) Mühəmməd Hənəfiyyəyə vəsiyyətində belə buyurdu: «Mən rahatçılıq, xoş gün keçirtmək, zülm və fəsad etmək məqsədilə qiyam etmirəm. Əksinə, yalnız və yalnız cəddimin ümmətini islah etmək və nicat vermək üçün qiyam edirəm. İstəyirəm əmr be məruf və nəhy əz münkər edim, cəddimin və atamın getdiyi yol ilə gedim.» (Bihar, 44-cü cild, səh. 329) Ərbəin ziyarətində Allaha xitab edərək oxuyuruq: (Pərvərdigara! İmam Hüseyn (ə)) bəndələrini nadanlıq və azğınlıqdan nicat vermək üçün öz qanını sənin yolunda hədiyyə etdi. (Məfatihu-l-cinan, Ərbəin ziyarəti, səh. 468) Allahın Rəsulu (s) buyurub: «Həsən və Hüseyn istər qiyam edələr, istərsə də etməyələr hər ikisi imamdır.» (Bihar, cild 43, səh.29) Əmr bil-məruf və nəhy ənil-münkər yoldunda Hər hansı bir tayfa öz tövrünü dəyişməyincə, Allah taala da onun tövrünü dəyişməz. (Rəd surəsi, ayə 11) Həzrət İmam Hüseyn (ə) Kərbəlaya tərəf hərəkət etdikdə “Beyzə” adlı bir yerdə Peyğəmbəri Əkrəm (s)-in dilindən bu xütbəni oxudu: “Əgər bir nəfər, zalım bir sultanın zor gücünə hakimiyyət sürdüyünü, əldə etdiyi iqtidarı hesabına bəndəçilik əhdi olan ilahi peymanı sındırdığını, Allah hökmlərindən boyun qaçıraraq, Peyğəmbər (s)-in əmrlərinə itaət etmədiyini və xalqa rəftarında həddini aşdığını görsə və onu öz sözü və əməli ilə düz yola dəvət etməsə onu əyri yoldan döndərməyə çalışmasa, Allahın haqqıdır ki, onu da həmin zalımla birlikdə cəhənnəmə daxil etsin. Beləliklə də, zalımlar cərgəsində qərar tutsun.” (Yəni, zalımın zülmünü görüb, onunla mübarizə aparmayan müsəlmanın yeri cəhənnəmdir.) (Biharul-ənvar, cild 44, səh. 382, bab 37, rəvayət 2) İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: Allah taala Şüeyb peyğəmbərə vəhy edərək buyurur: Sənin qövmündən yüz min nəfər adamı əzab edəcəyəm ki, onlardan qırx min nəfəri günah əhli, altımış min nəfəri isə yaxşı adamlardır. Həzrət Şüeyb peyğəmbər (ə) təəccüblə dedi: Ey mənim Pərvərdigarım! “Günah əhli olan qırx min nəfəri əzab etmək istədiyini başa düşdüm, amma yaxşı adamları niyə?” Allah taala ona vəhy edib buyurdu: Çünki onlar günah əhli ilə saziş və pis əməllərinin üstünü ört-basdır edirlər. Mən qəzəbləndiyim işlərə, onlar qəzəblənmir. (Azərəxşi digər əz asimane Kərbəla, səh. 103) İmam Sadiq (ə) buyurub: Allah taala iki mələyə bir şəhəri alt-üst etməyi əmr edir. Mələklər həmin şəhərə çatdıqda gördülər ki, bir abid Allah taala ilə razu-niyaz edir. Mələklərdən biri digərinə dedi: Bu dua edən abidi görürsən? O biri mələk dedi: Bəli görürəm, amma sən öz vəzifəni icra et (yəni şəhəri alt-üst et). Əvvəlki mələk dedi: Mən Pərvərdigarıma müraciət etməyincə bir iş görən deyiləm. Sonra həmin mələk Allahın dərgahına qayıdaraq xitab etdi: Pərvərdigara! Mən şəhərə çatdıqda gördüm ki, filan bəndən sənə dua və razu-niyaz edir. Əmrinə əməl edək, yoxsa əmr dəyişib. Allah taala buyurdu: Əmr öz qüvvəsindədir, gedin şəhəri viran edin. Çünki heç vaxt bu adamın üzünün rəngi mənə xatir bozarıb, qeyzlənib dəyişməyibdir. Yəni bu şəxs şəhər əhlinin günah etdiyini gördüyü halda, çöhrəsində etiraz əlaməti olaraq qəzəb, narazılıq görünməyibdir. (Üsuli-kafi, cild 5, səh. 58, rəvayət 8) Əhli-beyt (ə) bəşəriyyət üçün bir ülgüdür Həqiqətən Allahın Rəsulu (s) sizin üçün gözəl bir örnək və nümümunədir. (Əhzab surəsi, ayə 21) İmam Hüseyn (ə) buyurmuşdur: Mənim məktəbim sizin üçün bir ülgüdür. (Mosuətu kəlimati-l-imamil Hüseyn (ə), səh. 361) İmam Hüseyn (ə) başqa bir yerdə belə buyurub: Allahın Rəsulu (s) mən və hər bir müsəlman üçün ülgüdür. (Vəqətut-təf, səh. 201) Həzrət Məhdi (ə) Fatimə (s)-ın şəxsiyyəti barəsində belə buyurur: Peyğəmbəri Əkrəmin qızı mənim üçün gözəl bir örnək və ülgüdür. (Bihar, cild 53, səh. 180) İmam Hüseyn (ə) buyurubdur: “Mənim yolumda və əqidəmdə olan şəxs heç zaman Yezid və Yezid kimilərdən beyət etməz.” (Məqtəli Xarəzmi səh. 184) Allah taala Fatimeyi Zəhranın fəziləti barəsində Peyğəmbəri Əkrəmə belə buyurub: Ey Əhməd, əgər sən olmasaydın kainatı yaratmazdım, əgər Əli olmasaydı səni yaratmazdır və əgər Fatimə olmasaydı hər ikinizi də yaratmazdım. (Cünnətul-asimə, səh. 148) Yazının tərtibində tərcümə olunmuş kitabların elektron versiyasından istifadə olunub.
اعمال مشترک اول هر ماه 1ـ دعا در زمان دیدن هلال خواندن دعاى هلال وارد شده است و أقلّش آن است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا. بهترین دعاى زمان رؤیت هلال دعاى 43 «صحیفه سجّادیه» است.(1) 2ـ قرآن خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».(2) 3ـ روزه از أمورى که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علّامه مجلسى»(رحمه الله) در «زادالمعاد» مى گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اوّل ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اوّل از دهه وسط ماه است.(3) 4ـ نماز شب اوّل ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسى و هر دردى ایمن گرداند. روز اوّل ماه: خواندن نماز اوّل ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «توحید» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «قدر» بخواند و بعد از نماز صدقه اى در راه خدا بدهد; هر کس چنین کند، سلامت خود را در آن ماه از خداوند متعال گرفته است.(4) اعمال مشترک روزهاى ماه رجب این اعمال مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مى شود. 1ـ روزه از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، از ناراحتى قیامت ایمن خواهد بود. در روایت دیگر آمده است روزه یک روز ماه رجب براى رضاى خدا، در بر دارنده رضوان الهى، خاموش کننده خشم خدا، و مسدود کننده درى از درهاى آتش است.(5) در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است: هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِلهِ الْجَلیْلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیْحُ اِلَّا لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَ هُوَ لَهُ اَهْلٌ.(6) 2ـ دعا 1) خواندن دعائى که امام صادق(علیه السلام) به شخصى تعلیم داد که در هر صبح و شام و بعد از هر نماز، آن را بخواند: بِسِمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیْم یا مَنْ اَرْجُوُه لِکُلِ خَیْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بالْقَلیلِ، یامَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،...الخ.(7) 2) در تمام ایام ماه خصوصاً در روز اول بخواند:« یا مَن یَمْلِکُ حَوآئِجَ السآئِلینَ...»(8) 3) در هرروز بخواند:« خابَ الْوافِدوُنَ على غَیْرِکَ...»(9) 4) شیخ طوسى(رحمه الله) مى فرماید: مستحب است، هر روز این دعا را بخواند: اَللّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ، وَالْألآءِ الْوازِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ،...(10) 5) شیخ طوسى(رحمه الله) از ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید، که از نوّاب چهارگانه حضرت مهدى(علیه السلام) است، این روایت را از آن حضرت نقل کرده که در هر روز از ایّام رجب، این داعا را بخوان: اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ، اَلْمأمُونُونَ عَلى سِرِّکَ،..الخ. 3ـ زیارت امام رضا(علیه السلام) زیارت امام رضا(علیه السلام) در ماه رجب مستحب است. در روایتى از امام جواد(علیه السلام) زیارت آن حضرت مورد تأکید قرار گرفته است.(11) 4ـ بجا آوردن حج عمره عمره رجبیه: انجام عمره در ماه رجب فضیلت فراوان دارد. طبق روایات اهل بیت(علیهم السلام)«عمره» در ماه رجب فضیلتى هم ردیف حج دارد. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده که از حضرت پرسیدند «عمره در ماه رجب افضل است یا ماه رمضان؟» فرمود: «عمره در ماه رجب افضل است». و نیز در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ، عُمْرَةُ رَجَب ;«با فضیلت ترین عمره، عمره در ماه رجب است».(12) 5ـ خواندن دعاى مخصوص این ماه در هر روز(13) 6ـ ذکر گفتن این ذکرها در این ماه توصیه شده است: الف) هزار بار «لا إله الَّا اللّه» ب) صد بار «أسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا إلهَ إِلّا هُو، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ». ج) هزار بار «أَسْتَغفِرُ اللّهَ ذا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ مِنْ جمیعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ».(14) 7ـ نماز در هر شب ماه رجب، دو رکعت نماز خوانده شود: به این نحو که در هر رکعت بعد از سوره حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک بار سوره اخلاص بخواند و پس از اتمام نماز، بگوید: لا إلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ وَ هُو حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىء قَدیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بَاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ الأُمّىِّ وَ آلِهِ. و سپس خواسته هاى خود را از خداوند طلب کند.(15) 8ـ اعمال «لیلة الرغائب» اولین شب جمعه ماه رجب «لیلة الرغائب» نام دارد که داراى فضیلت بسیارى است رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که فضیلت ماه رجب را بیان مى کرد، فرمود: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن شب را«لیلة الرغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیت بیان فرمود:« روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى گیرى، چون شب جمعه فرا رسید، بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى خوانى (هر دو رکعت به یک سلام)،به این صورت که در هر رکعت از آن، بعد از سوره «حمد» سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «اخلاص» مى خوانى; پس از اتمام نمازها هفتاد مرتبه مى گویى: «اللّهُمَ صَلِ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُوحٌ قُدُوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» سپس سر از سجده بر مى دارى و هفتاد مرتبه مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلىُّ الْأعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلا ئِکَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى، که ان شاءاللّه برآورده خواهد شد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت در باره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا برسد، خداوند پاداش این را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى مى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» او از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تا کنون چهرهاى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بوى تو خوشتر به مشامم نرسیده است» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال بجا آوردى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانى پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».(16) ______________ 1-وقایع الایّام، صغحه 11. 2-مفاتیح نوین، صفحه 579. 3- مفاتیح نوین، صفحه 580. 4-مفاتیح نوین، صفحه 579. 5- بحار الانوار، جلد 97، صفحه 47. 6- مفاتیح نوین، صفحه 607. 7- مفاتیح نوین، صفحه 615. 8- مفاتیح نوین، صفحه 608. 9- مفاتیح نوین، صفحه 608. 10- مفاتیح نوین، صفحه 609. 11- مفاتیح نوین، صفحه 619. 12-مفاتیح نوین، صفحه 619. 13- مفاتیح الجنان، صفحه 133. 14- مفاتیح نوین، صفحه 616. 15- مفاتیح نوین، صفحه 617. 16- مفاتیح نوین، صفحه 618.

İSLAM

İSLAM DİNİ

İslam — (ərəb. الإسلام‎‎, əl-'islām) monoteist- təkallahlı səmavi bir dindir. "İslam" adı, s-l-m (سلم) kökündən törənmişdir. Bu kökün ümumi olaraq qəbul edilən iki anlamı vardır:

İSLAMIN TARİXİ

AZƏRBAYCAN TARİXİ

GƏNCƏNİN TARİXİ

GƏNCƏ ABİDƏLƏRİ

PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.A.S)

ALLAHIN ADLARI

ƏHLİ-BEYT

NAMAZI BELƏ QILAQ

SUAL-CAVAB

TƏQLİD

İSLAM FƏLSƏFƏSİ

BİZİMLƏ ƏLAQƏ


Dini Musiqilər


Statistika






Saytda cəmi: 4
Qonaqlar: 4
İstifadəçilər: 0

Axtar


 Saytımızın bütün resurslarından rahat şəkildə istifadə etmək üçün aşağıdakı Brauzerlərdən istifadə etmək məsləhət görülür. Tövsiyyə olunun Brauzerlər aşağıdakılardır:

 Mozilla Firefox 

 OPERA 

 Google Chrome 

 SAFARi

QADIN və Hicab dərsləri








KEÇİDLƏR

QURBAN BAYRAMI


ORUCUN HÖKMLƏRİ


QƏDİR GECƏSİ NƏDİR?


FİTR BAYRAMI


TARİXİ ABİDƏLƏR
 

İSLAMDA BAYRAM

Təqvim

«  Noyabr 2011  »
Be Ça Çş Ca Cm Şb Bz
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930

Əlamətdar günlər

Праздники Азербайджана

Xəbərlər

Qan Yaddaşımız!

Azərbaycanın İşğal olunmuş Əraziləri
Dağlıq Qarabağ zonası ərazisi
4388 kv.km

UNUTMA!
Xocavənd
18 fevral 1992-ci il
Xocalı
26 fevral 1992-ci il
Şuşa
8 may 1992-ci il
Laçın
18 may 1992-ci il
Kəlbəcər
2 aprel 1993-cü il
Ağdərə
17 iyun 1993-cü il
Ağdam
23 iyul 1993-cü il
Cəbrayıl
18 avqust 1993-cü il
Füzuli
28 avqust 1993-cü il
Qubadlı
31 avqust 1993-cü il
Zəngilan
28 oktyabr 1993-cü il
Главная » 2011 » Noyabr » 12
Qədir-xum bayramı
Hicri təqvmi ilə 10-c il, zi-hiccə ayının 18-ci günü, Həccətül-vidadan qayıdarkən qədir-xum hadisəsi həyata keçdi. Yüz iriymi min nəfərdən ibarət hacıların karvanın "Qədir-xum” məntəqəsində duruduğu üç gün ərzində Peyğəmbər (s), özünün ən uca xütbəsində Əli ibn Əbi Talibi (ə) və ondan sonra gələcək on bir imamın adlarını sayıb onların qiyamətədək imam olacaqlarını sayıb, orada olan cəmiyyətdən beyət aldı.
Ali-Məhəmmədin (s) böyük bayarmı
Qədir-xum bayramı, Ali-Məhəmmədin (s) bayramı hesab olunur. Ona görə ki, o bayram çox əhəmiyyətli və böyük bir hadisədir. Məhz o zaman ilahi bir əmrlə, birbaşa həzrət Əli ibn Əbu Talibin vəsayəti (vəciliyi) ümumi şəkildə elan olnudu. (Tovzihil-məqasid, s. 37- Misbahi- Kəf`əmi, c. 2,  s. 601- Mənaqibi Ali- Əbi Talib (ə): c. 3, s. 37- Misbahül-mütəhəccid,s. 754-  Biharül-ənvar: c.35,  s. 150)   O gün, mübarək səmavi bir bayramdır.

O gün Allah-taala,
həzrət İbrahimi (ə) oddan xilas etdi,
həzrət Adəmin tövbəsini qəbul etdi,
həzrət Musanı sehrbazlara qalib etdi,
həzrət Musa, Şəm`unül-Səfanı öz canişini təyin etdi, (Məsarüş-şiə: s. 22 – Feyzül-üllam: s.125)
Həzrət Süleyman (ə), Asəf ibn Bərxiyanı öz canşini təyin edib öz rəiyyətini buna şahit tutdu.(Məsarüş-şiə: s. 22 – Feyzül-üllam: s.125)
Peyğəmbərin (s) əshab arasnda qardaşlıq əhdinin bağladığı gündü. (Misbahül-Kəf`əmi: c. s. 125 – Təqvimül-mühsinəyn: s. 14 – Təqvimül-əimmə (ə): s. 14.)
O gün, peyğəmbərlər öz canişinlərini ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 599 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (1)

Osman ibn Əffanın qətli

Hicri təqvimi ilə bu gün, Osman ibn Əffanın evi müsəlmanlar tərəfindən mühasirəyə alındıqdan sonra 80-81  yaşında ikən misirli bir kişi tərəfindən qəltə yetirildi.  (Tarixi-xüləfa: s. 162  - Məsarüş-şiə: s.21)
Onu öldürdükdən sonra evindən çölə çıxarıb Mədinənin zibbiklilərindən birinə atdılar.
Mühacir və ənsarın qorxusundan heç kim onu dəfn etmirdi.  Nəhayət üç gündən sonra hiylə vasitəsilə Mədinədə yəhudilərin "Hoş Kukəb” adlı məqbərəsinə apardılar. Müaviyə, xəlifəlik dövründə o qəbristanlıqla Bəqi arasında olan evləri yıxdı və onu müsəlmanların qəbristanlığına birləşdirdi. (Məsarüş-şiə: s. 21-22 – Feyzül-ülam: s. 125)
Osman, Ömər ibn Xəttabdan sonra onun yerinə oturdu. Ömər, həyatda olduğu dövrdə dəfələrlə demişdi ki, məndən sonra xəlifə, Osmandır. (Tarixi-Dəməşq: c. 39, s. 188)

Üzdə isə məsələni şuraya tapşırsa da onu elə bir şəkildə öncədən proqnozlaşdırdı ki, nəticə etibarilə Osman xəlifə olsun.
Osmanın bidətləri
Osman, özünün hökumətdə olduğu dövrdə aşağıda sayılan böyük mənfi işləri gördü:
1. Daş, kərpic, səruc, qiymətli və xoşiyli hind ağaclarından istifadə etməklə gözəl və geniş mənzillər tikdi. Çoxlu yer və çeşmələrə sahib çıxdı və öz evində çoxlu mal topladı. O, öləndə onun xəzinəsində yüz əlli min dinar və bir milyon dirhəm olduğu məlum oldu. Hüneyn ətrafında dəyəri yüz min dinar olan yerlədən başqa, ondan çolxu inək, qoyun və dəvə də qalmışdı. (Mürucüz-zəhəb: c. 2, s. 341)
2. Əbdürrəhman ibn Ovf  və Zübeyr ibn Əvam kimi şəxslərə o qədər mal, torpaq və bağ onlar da ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 496 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (1)

İmam Hadinin (ə) təvəllüdü

Hicri təqvimi ilə 212-ci il, zi-hiccə ayının  15-ci günü İmam Hadinin  (ə) viladəti günüdür. O həzrət,  Mədinə yaxınlığında yerləşən Sürəyya kəndində dünyaya göz açdı. (E`lamül-vəri: c. 2, s. 109 – Feyzül-üllam: s. 121 – Biharül-ənvar: c. 50,s. 116)
Həzrətin mübarək adı Əli, şərəfli künyəsi Əbulhəsəni-salisdir. Ləqəbləri:
Nəcib, Mürtəza, Hadi, Nəqi, Alim, Fəqih, Əmin, Mütəmin, Təyyib, Əskəri və İbn Rza (Mənqibi-Ali Əbi- Talib (ə): c. 4. s. 342)
O uca şəxsin uca atası İmam Cavad (ə) qiymətli anası isə Seyyidə adın ilə tanınmiş Səmanə idi.
İmam Hadinin görünüşü haqqına yazırlar ki, o, orta boylu, sifəti qırmızı rəngə meyilli ağ, gözləri böyük, geniş qaşları sevincli və ürəkaramedən bir simaya sahib idi. Əzəmətli, vüqarlı və gözəgəlimli qaməti var idi. Beləki görünüşü hüzurunda olanları  və onu görənləri təzimə çağırırdı. Ona görə də onun vəsfində belə deyiblər:
(Ruh və mənəviyyat cəhətdən) o, insanların ən pakı, ən xoş iylisi, ən dorğur danışan dilə sahib idi. Hər zaman sussaydı, heybət və əzəməti məlum olar, danışsaydı məqamı gözoxşayardı. Onun peyğəmbərlik sülaləsindən olması simasından saçıb parlyaradı. Çünki o, risalət ağacının meyvəsi, peyğəmbərilik bağının bir budağı Peyğəmbər (s) dudmaının seçilmişi idi.  (Əyanüş-şiə: c. 2,s. 37)
İmam Hadinin (ə) həyatı abbasilərdən altı nəfər pis xəlifənin dövrünə təsadüf edirdi: Mötəsim, Vasiq, Mütəvəkkil, Müntəsir, Müstəin və Mötəz.
İmam Hadi (ə) uca atasını şəhatədindən sonra səkkiz yaşındaykən imamət məqamına çatdı. O həzrət kiçik yaşlarında ikən, fövqəladə şəkildə elm, sayıqlıq ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 547 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (0)

Fədəyin həzrət Fatiməyə (ə.s) bağışlanması

Hicri təqvimi ilə dördüncü il, zi-hiccə ayının 14-cü günü, islamın əziz Peyğəmbəri (s) Allahın fərmaın ilə Fədəyi əzizi qızı həzrət Fatimeyi-Zəhraya (ə.s) bağışladı. (Müstədrəküs-səfinətül-bihar:  c. 2. s. 216).
Fədəyin fəthi
Xeybərin fəthindən sonra, hicri təqvimi ilə 7-ci il, Peyğəmbərin (s) şəhadətindən dörd il öncə, Cəbrail nazil olub Peyğəmbər (s) və Əmirəlmöminin (ə)  vasitəsi ilə Fədəyin fəth olunması göstərişini çatdırdı.  O iki uca şəxs, gecənin qaranlığında lazimi silahla Fədək məntəqəsinə gəldilər. Peyğəmbərin (s) göstərişinə əsasən Əmirəlmöminin (ə) onun belində (çiyinində) durmuşdu. O həzrət qalxdı və Əmirəlmömini (ə) də özü ilə bərabər  qaldırdı.  İlahi möcüzə ilə Mövləl-müvəhiddin (ə) Rəsulullahın qılıncını daşıdığı halda Fədək qalasının divarından yuxarı qalxdı və divarın yuxarısında mübarək səsi ilə azan demək üçün ucaltdı.
Fədək yəhudiləri müsəlmanlar hücum etdiyini güman edib və divarlar üstündə qərar tutublar. 
Qaladan qaçmaq istəyəndə gördülər ki, Peyğəmbər (s) qalanın çölündə, qapının qarşısında durub. Bir tərəfdən də Əli (ə) aşağı gəlib onlarla vuruşmağa başlay ıb onların böyüklərindən 18 nəfəri öldürdü. Qalanları təslim oldu. Sonra onların qadın və övladlarını əsir götürdülər, qənimətləri özləri ilə apardılar. Belə qərara alınmışdı ki, Fədək əhalisidən hər kəs müsəlman olsa, malının xümsünü, öz dinində qalsa, bütün malını alsınlar. Beləliklə qoşunsuz və müsəlmanların kiçicik iştirakı olmadan Fədək qalası fəth ol ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 460 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (0)

Əhli Yəsrib və Peyğəmbər (s) arasında ikinici əhdin bağlaması

Besətin 13-cü ili, zi-hiccə ayının 13-cü günü islam Peyğəmbəri (s) ilə Həccə gəlmiş Yəsrib əhalisi arasında (ikinci üqbə) ikinci əhd bağlandı. (Ruzşomare- qəməri: s. 343)
Yəsriblilər Peyğəmbərdən (s) istədilər ki, o həzrət Mədinəyə hicrət etsin. Bu əhddə onlar Peyğəmbəri (s) qorumaq məsuliyyətini öz öhdələrinə götürdülər.  Əhəməyyətli və gələcək taleyi müəyyən edən bu əhd, birinici üqbədən bir qədər sonra bağlandı. Yəsriblilərdən bir sıra adamların müsəlman olması nəticəsində həyat verici islam dinini o şəhər əhalsinin çoxunun aralarında yayılmasına səbəb oldu. Əslində ikinci əhd, islamın əziz Peyğəmbərinin (s) Məkkədən Mədinəyə böyük hicrəti üçün zəminə yaratdı.
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 454 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (0)

Şəqqül-qəmər (ayın iki yerə parçalaması) möcizəsi

Zi-hiccənin 13-cü günün gecəsi, Məkkədə, islamın əziz Peyğəmbərin (s) möcüzəsi ilə "ay parçalandı”. Belə nəql olunub ki, Qüreyşlilər, Allah Peyğəmbərdən (s) möcüzə tələb etdilər. Həzrət, mübarək barmağı ilə Aya işarə etdi və ilahi qüdətlə Ay, iki yerə bölündü. Sonra ikiyə bölünüş ay, birləşdi. O zaman "Qiyamət çox yaxınlaşdı, Ay parçalandı” ("Qəmər” surəsi, ayə:1) şərif ayəsi nazil oldu. (Rəyahinüş-şər`iyyə: c. 2, s. 257)
Əbu Cəhl dedi: Bu sehrdir! Digər şəhərərə də adamlar göndərin, soruşun ki, onlar da ayın iki yarıya bölünməsini görüblərmi? Başqa şəhər əhalisindən də soruşanda onlar da xəbər verdilər ki, ayın yarısı Kəbənin üstünə, digər yarısı isə Əbuqeys dağına düşdü. (Həqqül-yəqin: s. 28 – Biharül-ənvar: c. 17, s. 350)
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 477 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (0)

Peyğəmbərin (s) sirrinin Aişə və Həfsə vasitəsi ilə açılması

Hicri təqvimi ilə 9-cu il, zi-hiccə ayının 11-ci günü, əziz Peyğəmbər (s) "həccətül-vida”da Həfsəyə bir sirri buyurub xatırlatdı: "Əgər bu sirri bir kəsə desən, Allahın, məlaikənin və bütün camaatın lənətinə gələsən!” Həfsə, birbaşa o sirri, Aişəyə danışdı. Aişə də onu Əbu Bəkrə danışdı. Əbu Bəkr də Ömərə bu barədə xəbər verdi. Cəbrail Əmin Allah Peyğəmbərinə (s) sirrinin açılması haqqına xəbəri çatdırdı. Peyğəmbər (s) Həfsəyə təlaq verdi. Sorna bəzi şəxslərin israrı (sözü) ilə geriyə qaytardı. (Vəqayeüş-şühur: s. 299- Təfsiri Təbəri: c. 5, s. 172)
Aişə və Həfsənin şiddətli məzəmmətini göstərən "Təhrim” surəsinin ilk ayələri nazil oldu. "Əgər ikiniz də (bu hərəkətinizə görə) Allaha tövbə etsəniz (sizing üçün xeyirli olar). Çünki qəlbləriniz haqqdan azdı. Əgər onun əleyhinə bir-birinizə əlbir olsanız, (bilin ki, sizə qələbə çalmaqda) onun Mövlası (dostu, qoruyuçusu) Allah, yardım göstərənləri isə Cəbrail, əməlisaleh möminlər və bundan sonra da (bütün) mələklərdir. 
(Yaxud onun dostu və yardımçıları Allah, Cəbrail, əməlisaleh möminlər və sonra da mələklər onun yardımçısıdır). Əgər o sizi boşasa, ola bilsin ki, Rəbbi sizin əvəzinizə ona sizdən daha yaxşı zövcələr -müsəlman, mömin, itaətkar, tövbəkar, ibadət edən, oruc tutan qeyri-bakirə və bakirə qadınlar versin!
("Təhrim” surəsi, ayə: 3-4)
"Təhrim” surəsində deyilən iki qadını kim olduğu barədə Ömər ibn Xəttabdan soruşanda dedi:
"Aişə və Həfsə!”. (Səhihi-Buxari: c.6, s. 195-Biharül-ənvar: c. 22, s. 232)
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 537 | Müəllif: Elcin | Tarix: 12.11.2011 |
Şərhlər (0)