İmam Hüseyn (ə) qiyamının hədəfi Allah taala Qurani-kərimdə buyurur: “(Ey müsəlmanlar!) Gərək aranızda (insanları) yaxşılığa çağıran və əmr be məruf və nəhy əz münkər edən bir dəstə camaat olsun! Həqiqətən bunlar nicat tapmış şəxslərdir.” (Ali-İmran surəsi, ayə 104) Əgər bir şəxs əmr be məruf və nəhy əz münkər edərsə, onda o, Allahın, Onun Rəsulunun (s) və kitabının yer üzərində xəlifəsidir. (Məcməul-bəyan, 2-ci cild, səh. 807) İmam Hüseyn (ə) Mühəmməd Hənəfiyyəyə vəsiyyətində belə buyurdu: «Mən rahatçılıq, xoş gün keçirtmək, zülm və fəsad etmək məqsədilə qiyam etmirəm. Əksinə, yalnız və yalnız cəddimin ümmətini islah etmək və nicat vermək üçün qiyam edirəm. İstəyirəm əmr be məruf və nəhy əz münkər edim, cəddimin və atamın getdiyi yol ilə gedim.» (Bihar, 44-cü cild, səh. 329) Ərbəin ziyarətində Allaha xitab edərək oxuyuruq: (Pərvərdigara! İmam Hüseyn (ə)) bəndələrini nadanlıq və azğınlıqdan nicat vermək üçün öz qanını sənin yolunda hədiyyə etdi. (Məfatihu-l-cinan, Ərbəin ziyarəti, səh. 468) Allahın Rəsulu (s) buyurub: «Həsən və Hüseyn istər qiyam edələr, istərsə də etməyələr hər ikisi imamdır.» (Bihar, cild 43, səh.29) Əmr bil-məruf və nəhy ənil-münkər yoldunda Hər hansı bir tayfa öz tövrünü dəyişməyincə, Allah taala da onun tövrünü dəyişməz. (Rəd surəsi, ayə 11) Həzrət İmam Hüseyn (ə) Kərbəlaya tərəf hərəkət etdikdə “Beyzə” adlı bir yerdə Peyğəmbəri Əkrəm (s)-in dilindən bu xütbəni oxudu: “Əgər bir nəfər, zalım bir sultanın zor gücünə hakimiyyət sürdüyünü, əldə etdiyi iqtidarı hesabına bəndəçilik əhdi olan ilahi peymanı sındırdığını, Allah hökmlərindən boyun qaçıraraq, Peyğəmbər (s)-in əmrlərinə itaət etmədiyini və xalqa rəftarında həddini aşdığını görsə və onu öz sözü və əməli ilə düz yola dəvət etməsə onu əyri yoldan döndərməyə çalışmasa, Allahın haqqıdır ki, onu da həmin zalımla birlikdə cəhənnəmə daxil etsin. Beləliklə də, zalımlar cərgəsində qərar tutsun.” (Yəni, zalımın zülmünü görüb, onunla mübarizə aparmayan müsəlmanın yeri cəhənnəmdir.) (Biharul-ənvar, cild 44, səh. 382, bab 37, rəvayət 2) İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: Allah taala Şüeyb peyğəmbərə vəhy edərək buyurur: Sənin qövmündən yüz min nəfər adamı əzab edəcəyəm ki, onlardan qırx min nəfəri günah əhli, altımış min nəfəri isə yaxşı adamlardır. Həzrət Şüeyb peyğəmbər (ə) təəccüblə dedi: Ey mənim Pərvərdigarım! “Günah əhli olan qırx min nəfəri əzab etmək istədiyini başa düşdüm, amma yaxşı adamları niyə?” Allah taala ona vəhy edib buyurdu: Çünki onlar günah əhli ilə saziş və pis əməllərinin üstünü ört-basdır edirlər. Mən qəzəbləndiyim işlərə, onlar qəzəblənmir. (Azərəxşi digər əz asimane Kərbəla, səh. 103) İmam Sadiq (ə) buyurub: Allah taala iki mələyə bir şəhəri alt-üst etməyi əmr edir. Mələklər həmin şəhərə çatdıqda gördülər ki, bir abid Allah taala ilə razu-niyaz edir. Mələklərdən biri digərinə dedi: Bu dua edən abidi görürsən? O biri mələk dedi: Bəli görürəm, amma sən öz vəzifəni icra et (yəni şəhəri alt-üst et). Əvvəlki mələk dedi: Mən Pərvərdigarıma müraciət etməyincə bir iş görən deyiləm. Sonra həmin mələk Allahın dərgahına qayıdaraq xitab etdi: Pərvərdigara! Mən şəhərə çatdıqda gördüm ki, filan bəndən sənə dua və razu-niyaz edir. Əmrinə əməl edək, yoxsa əmr dəyişib. Allah taala buyurdu: Əmr öz qüvvəsindədir, gedin şəhəri viran edin. Çünki heç vaxt bu adamın üzünün rəngi mənə xatir bozarıb, qeyzlənib dəyişməyibdir. Yəni bu şəxs şəhər əhlinin günah etdiyini gördüyü halda, çöhrəsində etiraz əlaməti olaraq qəzəb, narazılıq görünməyibdir. (Üsuli-kafi, cild 5, səh. 58, rəvayət 8) Əhli-beyt (ə) bəşəriyyət üçün bir ülgüdür Həqiqətən Allahın Rəsulu (s) sizin üçün gözəl bir örnək və nümümunədir. (Əhzab surəsi, ayə 21) İmam Hüseyn (ə) buyurmuşdur: Mənim məktəbim sizin üçün bir ülgüdür. (Mosuətu kəlimati-l-imamil Hüseyn (ə), səh. 361) İmam Hüseyn (ə) başqa bir yerdə belə buyurub: Allahın Rəsulu (s) mən və hər bir müsəlman üçün ülgüdür. (Vəqətut-təf, səh. 201) Həzrət Məhdi (ə) Fatimə (s)-ın şəxsiyyəti barəsində belə buyurur: Peyğəmbəri Əkrəmin qızı mənim üçün gözəl bir örnək və ülgüdür. (Bihar, cild 53, səh. 180) İmam Hüseyn (ə) buyurubdur: “Mənim yolumda və əqidəmdə olan şəxs heç zaman Yezid və Yezid kimilərdən beyət etməz.” (Məqtəli Xarəzmi səh. 184) Allah taala Fatimeyi Zəhranın fəziləti barəsində Peyğəmbəri Əkrəmə belə buyurub: Ey Əhməd, əgər sən olmasaydın kainatı yaratmazdım, əgər Əli olmasaydı səni yaratmazdır və əgər Fatimə olmasaydı hər ikinizi də yaratmazdım. (Cünnətul-asimə, səh. 148) Yazının tərtibində tərcümə olunmuş kitabların elektron versiyasından istifadə olunub.
اعمال مشترک اول هر ماه 1ـ دعا در زمان دیدن هلال خواندن دعاى هلال وارد شده است و أقلّش آن است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا. بهترین دعاى زمان رؤیت هلال دعاى 43 «صحیفه سجّادیه» است.(1) 2ـ قرآن خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».(2) 3ـ روزه از أمورى که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علّامه مجلسى»(رحمه الله) در «زادالمعاد» مى گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اوّل ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اوّل از دهه وسط ماه است.(3) 4ـ نماز شب اوّل ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسى و هر دردى ایمن گرداند. روز اوّل ماه: خواندن نماز اوّل ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «توحید» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «قدر» بخواند و بعد از نماز صدقه اى در راه خدا بدهد; هر کس چنین کند، سلامت خود را در آن ماه از خداوند متعال گرفته است.(4) اعمال مشترک روزهاى ماه رجب این اعمال مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مى شود. 1ـ روزه از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، از ناراحتى قیامت ایمن خواهد بود. در روایت دیگر آمده است روزه یک روز ماه رجب براى رضاى خدا، در بر دارنده رضوان الهى، خاموش کننده خشم خدا، و مسدود کننده درى از درهاى آتش است.(5) در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است: هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِلهِ الْجَلیْلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیْحُ اِلَّا لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَ هُوَ لَهُ اَهْلٌ.(6) 2ـ دعا 1) خواندن دعائى که امام صادق(علیه السلام) به شخصى تعلیم داد که در هر صبح و شام و بعد از هر نماز، آن را بخواند: بِسِمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیْم یا مَنْ اَرْجُوُه لِکُلِ خَیْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بالْقَلیلِ، یامَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،...الخ.(7) 2) در تمام ایام ماه خصوصاً در روز اول بخواند:« یا مَن یَمْلِکُ حَوآئِجَ السآئِلینَ...»(8) 3) در هرروز بخواند:« خابَ الْوافِدوُنَ على غَیْرِکَ...»(9) 4) شیخ طوسى(رحمه الله) مى فرماید: مستحب است، هر روز این دعا را بخواند: اَللّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ، وَالْألآءِ الْوازِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ،...(10) 5) شیخ طوسى(رحمه الله) از ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید، که از نوّاب چهارگانه حضرت مهدى(علیه السلام) است، این روایت را از آن حضرت نقل کرده که در هر روز از ایّام رجب، این داعا را بخوان: اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ، اَلْمأمُونُونَ عَلى سِرِّکَ،..الخ. 3ـ زیارت امام رضا(علیه السلام) زیارت امام رضا(علیه السلام) در ماه رجب مستحب است. در روایتى از امام جواد(علیه السلام) زیارت آن حضرت مورد تأکید قرار گرفته است.(11) 4ـ بجا آوردن حج عمره عمره رجبیه: انجام عمره در ماه رجب فضیلت فراوان دارد. طبق روایات اهل بیت(علیهم السلام)«عمره» در ماه رجب فضیلتى هم ردیف حج دارد. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده که از حضرت پرسیدند «عمره در ماه رجب افضل است یا ماه رمضان؟» فرمود: «عمره در ماه رجب افضل است». و نیز در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ، عُمْرَةُ رَجَب ;«با فضیلت ترین عمره، عمره در ماه رجب است».(12) 5ـ خواندن دعاى مخصوص این ماه در هر روز(13) 6ـ ذکر گفتن این ذکرها در این ماه توصیه شده است: الف) هزار بار «لا إله الَّا اللّه» ب) صد بار «أسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا إلهَ إِلّا هُو، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ». ج) هزار بار «أَسْتَغفِرُ اللّهَ ذا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ مِنْ جمیعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ».(14) 7ـ نماز در هر شب ماه رجب، دو رکعت نماز خوانده شود: به این نحو که در هر رکعت بعد از سوره حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک بار سوره اخلاص بخواند و پس از اتمام نماز، بگوید: لا إلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ وَ هُو حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىء قَدیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بَاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ الأُمّىِّ وَ آلِهِ. و سپس خواسته هاى خود را از خداوند طلب کند.(15) 8ـ اعمال «لیلة الرغائب» اولین شب جمعه ماه رجب «لیلة الرغائب» نام دارد که داراى فضیلت بسیارى است رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که فضیلت ماه رجب را بیان مى کرد، فرمود: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن شب را«لیلة الرغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیت بیان فرمود:« روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى گیرى، چون شب جمعه فرا رسید، بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى خوانى (هر دو رکعت به یک سلام)،به این صورت که در هر رکعت از آن، بعد از سوره «حمد» سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «اخلاص» مى خوانى; پس از اتمام نمازها هفتاد مرتبه مى گویى: «اللّهُمَ صَلِ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُوحٌ قُدُوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» سپس سر از سجده بر مى دارى و هفتاد مرتبه مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلىُّ الْأعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلا ئِکَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى، که ان شاءاللّه برآورده خواهد شد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت در باره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا برسد، خداوند پاداش این را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى مى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» او از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تا کنون چهرهاى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بوى تو خوشتر به مشامم نرسیده است» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال بجا آوردى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانى پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».(16) ______________ 1-وقایع الایّام، صغحه 11. 2-مفاتیح نوین، صفحه 579. 3- مفاتیح نوین، صفحه 580. 4-مفاتیح نوین، صفحه 579. 5- بحار الانوار، جلد 97، صفحه 47. 6- مفاتیح نوین، صفحه 607. 7- مفاتیح نوین، صفحه 615. 8- مفاتیح نوین، صفحه 608. 9- مفاتیح نوین، صفحه 608. 10- مفاتیح نوین، صفحه 609. 11- مفاتیح نوین، صفحه 619. 12-مفاتیح نوین، صفحه 619. 13- مفاتیح الجنان، صفحه 133. 14- مفاتیح نوین، صفحه 616. 15- مفاتیح نوین، صفحه 617. 16- مفاتیح نوین، صفحه 618.

İSLAM

İSLAM DİNİ

İslam — (ərəb. الإسلام‎‎, əl-'islām) monoteist- təkallahlı səmavi bir dindir. "İslam" adı, s-l-m (سلم) kökündən törənmişdir. Bu kökün ümumi olaraq qəbul edilən iki anlamı vardır:

İSLAMIN TARİXİ

AZƏRBAYCAN TARİXİ

GƏNCƏNİN TARİXİ

GƏNCƏ ABİDƏLƏRİ

PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.A.S)

ALLAHIN ADLARI

ƏHLİ-BEYT

NAMAZI BELƏ QILAQ

SUAL-CAVAB

TƏQLİD

İSLAM FƏLSƏFƏSİ

BİZİMLƏ ƏLAQƏ


Dini Musiqilər


Statistika






Saytda cəmi: 1
Qonaqlar: 1
İstifadəçilər: 0

Axtar


 Saytımızın bütün resurslarından rahat şəkildə istifadə etmək üçün aşağıdakı Brauzerlərdən istifadə etmək məsləhət görülür. Tövsiyyə olunun Brauzerlər aşağıdakılardır:

 Mozilla Firefox 

 OPERA 

 Google Chrome 

 SAFARi

QADIN və Hicab dərsləri








KEÇİDLƏR

QURBAN BAYRAMI


ORUCUN HÖKMLƏRİ


QƏDİR GECƏSİ NƏDİR?


FİTR BAYRAMI


TARİXİ ABİDƏLƏR
 

İSLAMDA BAYRAM

Təqvim

«  Noyabr 2011  »
Be Ça Çş Ca Cm Şb Bz
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930

Əlamətdar günlər

Праздники Азербайджана

Xəbərlər

Qan Yaddaşımız!

Azərbaycanın İşğal olunmuş Əraziləri
Dağlıq Qarabağ zonası ərazisi
4388 kv.km

UNUTMA!
Xocavənd
18 fevral 1992-ci il
Xocalı
26 fevral 1992-ci il
Şuşa
8 may 1992-ci il
Laçın
18 may 1992-ci il
Kəlbəcər
2 aprel 1993-cü il
Ağdərə
17 iyun 1993-cü il
Ağdam
23 iyul 1993-cü il
Cəbrayıl
18 avqust 1993-cü il
Füzuli
28 avqust 1993-cü il
Qubadlı
31 avqust 1993-cü il
Zəngilan
28 oktyabr 1993-cü il
Главная » 2011 » Noyabr » 06
Səadətli Qurban bayramı
Zi-hiccə ayının onuncu günü, qurban gününə təsadüf edir. Bu bayram günü, möminlər üçün ibadət edib Allah feyzindən faydalanmaqla Onun qürbünə yaxınlaşmaq üçün bir fürsətdir.
Dua kitablarında bu günün fəzilətlərini bəyan olunmaqla yanışı bu böyük günün əhəmiyyəti və o günün xüsusi əməlləri də yazılıb. O cümlədən, o günün müstəhəb olan əməlləri arasında çox tövsiyə olunan əməllərindən biri də qüsl etməkdir. Bayam namazını təşkil  olunması, qurablıq ətdən dadmaq, "nüdbə” və "Səhifeyi-Səccadiyyə” kitabında İmam Səccadın (ə) duasını oxumaq da o əməllər arasındadır. (Müraciət edin; "Məfatihül-cinan”: Qurban bayramının gününün əməlləri)
Yaxşı olar ki, o gün, insan öz günün ətalətdə deyil, onun əməllərini yerinə yetirməklə Allahın rəhmət və inayətini əldə etsin.
Mərhum arif, Mirzə Cavad Təbrizi (r), bu günün feyzlərindən faydalnmağa hazır olmaq barədə belə yazır:

"Bayramın başlanması ilə (diqqət et) çalış ki, bütün əməlləri yerinə yetirəsən. Çünki o əməllər Allahın nəzərinə özünə yönətməyə, Onun razılığını qazanmağa səbəb olar. Allah-taala dünya, axirət, həyat və ölümünün Malikidir. Belə bir Allahın ütufət və mehribanlığından qafil olmaq olmaz. Əks təqdirdə, Onun ətalarından məhrum olmaqla nəticələnə bilər.” "Bəli, bu günün başlanğıcında qəlbi Alahdan qeyrisindən paklamaq niyyəti ilə qüsl edirsən. O zaman həqiqi "Allahu əkbər” deyirsən.  Ondan sonra təqva və  əxlaq libası ilə bəzənmək üçün ən təmiz paltarlarını geyib bayram namazı qılmaq üçün müsəllaya (namaz qılınınan məkəna) tərəf get.” (Əl-müraqibat: s. 457)
< ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 597 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (2)

Abdullah Məhz və İmam Həsənin (ə) övlarından bir qrupunun şəhadəti
Hicri təqvimi ilə 145-ci il, zi-hiccə ayının 10-cu günü, İmam Həsənin (ə) övladı Abdullah ibn Həsən (Müsənna) öz qardaşlar və əmioğulları ilə birlikdə Mənsur Dəvanəqinin zindanında şəhadətə çatdılar. Onlar elə bir zindanda qalardılar ki, orada gecə və gündüz ayırd edə bilmirdilər. Abdullah Məhzin qardaşları Həsən və İbarim idi. O iki böyük şəxsin anası, Fatimə binti Həsən (ə) idi. Əmioğuları isə Yəqub, İshaq, Əbülhəsən Ələl-İbad, Abbas və Abdullah idi.
O böyük şəxsiyyətlərdən İbrahim ibn Həsən kimi bəziləri, diri-diri dəfn, bəzilərini isə evdə ikən damı onların üzərinə uçurdub şəhid etdilər. Ali-Həsənin (ə) məzarları Bağdadın yaxınlığında yerləşir və "Qüburi-səb`ə” adı ilə məşhurdur. (Məraqidül-məarif: c. 2, s. 15)
Mənsur, Əhli-beytə (ə) bəslədiyi xüsusi ədavətə görə o böyük şəxslərin şəhadətindən öncə 144-cü ildə göstəriş verdi ki, Ali-Həsənin (ə) əl-ayağını zəncirləyib (çamuş) örtüksüz (yəhərsiz) atlara süvar edib Rəbəzəyə sürdülər. Onları bu halda çılpaq (köynəksiz), günəş altında, onun qarşsında saxladılar. 
Abdullah Məhz, Mənsura xitab edərək buyurdu: "Biz, Bədr günü, sizin əsirlərinizlə beləmi rəftar etdik?” Bu kəlam, Mənsura ağır gəldi, qalxıb getdi.
O böyük şəxsi belə bir halda Mədinədən çölə aparanda İmam Sadiq (ə) pərdə arxasından onlara baxıb onlara baxıb o qədər ağladı ki, göz yaşı şərəfli surətinə axdı və buyurdu: "And olsun Allaha! Bundan sonra camaat Allah üçün bir hörmət saxlamadı.” (Məqatilül-talibin: s. 144, 196)
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 446 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (1)

“Səddül-əbvab” günü
Zi-hiccə ayının doqquzu, islamın əziz peyğəmbərin (s) göstərişi ilə, bütün səhabələrin evinin qapıları Peyğəmbər məscidinə bağlandı. Xüsui ilahi göstərişlə Əmirəlmöminin (ə) qapısı isə bağlanmadı. (Təvaziül-məqasid: s. 30)
Səhabələrdən bir qrupu ərz etdilər: "Ya Rəsuləllah (s)!  Nə üçün bütün qapılar bağlandı, Əlinin (ə) qapısından baqşa?”
Həzrət cavab verdi: "Mən, Rəbbin vəhyinə tabeyəm.”
Başqa bir rəvayətdə yazılıb ki, həzrət bir xütbə əsanasında buyurdu:
"Ey camaat! Allah-taala Musa və Haruna əmr etdi ki, elə evlər tiksinlər ki, o evlərə cənabətlilər beytutə etməsinlər, oraya qadınlar daxil olmasınlar. Harun və onun övladarından başqa. Əli ibn Əbu Talibin (ə) məqamı, mənim yanımda Harunun Musanın yanında daşıdığı məqamı kimidir. Elə isə heç bir cünub qadın üçün mənim məscidimə daxil olmaq halal deyil.” Sonra Peyğəmbər (s) qalxıb buyurdu: " Bir qrup çöldə olduqlar ilə razı deyil ki, Əli ibn Əbu Talib (ə) hər zaman və hər halda məsciddə olsun.  
And olsun Allaha! Onları mən çölə çıxarmadım və Əlini (ə) məsciddə mən sakin etmədim . Mənə görə onun məqamı Harunun Musaya (ə) görə daşıdığı məqam kimidir.” Sonra Əlinin (ə) fəzilətləri əsnasında buyurdu:  " Hər kəs, bu mövzudan narahat olsa, oraya getsin.”  Bunu buyurarkən Şama tərəf işarə etdi.
"İləlüş-şərae”, c. 1, s. 262. – "Təzkürətül-xəvas: s. 46)
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 445 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

Ərəfə günü
Bu günün adına bayram deməsələr də, zi-hiccə ayının 9-cu günü,  islamın böyük bayramlarından hesab olunur. Bu gün,  Allha –taala, Öz bəndələrini ibadət və itaətə çağırıb özünün səxavət süfrəsini bəndələri üçün açmışdır. Şeytan bu gün, rüsvay, həqirət olnumuş və qəzəbli olur.   Böyük həcc mərasimində ərəfə gününün zöhr vaxtından başlayaraq ərəfat səhrasına durub qürubadək mə`şərül-harama tərəf gedirlər, zəvvarlar özlərini həccin digər əməllərini yerinə yetirmək üçün hazırlayır.
Rəvayətdə belə yazılır ki, həzrət Zeynülabdin (ə) ərəfə günündə bir dilənçini gördü. Dilənçi, camaatdan kömək istəyirdi. O zaman, İmam (ə) buyurdu:
"Vay olsun sənə! Bu gün, Allahdan qeyrisindən kömək diləyərlər?! Halbuki ərəfə günü Allahın rəhməti, ana bətnində olan uşaqlara da şamil olur.  (Məfatihül-cinan: Ərəfə gününün əməlləri)

Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 461 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

Müslüm ibn Əqilin (ə) Kufədə ümumi dəvəti
Hicri təqvimi ilə 60-cı il, zi-hiccə ayının 8-ci günü, özünü dəvətini Kufə camaatına çatdırdı. (Əl-İrşad: c.2, s. 445) İlk öncə camaat həzrət Müslümü (ə) misilsiz şəkildə yaxşı qarşıladılar.  Amma qısa bir zamanda lənətlik İbn Ziyadın təhdid və hiylələri ilə onların hamısı Müslüm ibn Əqilin ətrafında dağılışdılar. Onu Kufə küçələrində kimsəsiz və tənha qoydular. Onların arasından təkcə bir möminə qadın o böyük şəxsə evinə daxil olmağa yol verdi və zi-hiccə ayının 9-cu gecəsini onun evində başa vurdu. ( Vəqayeül-əyyam: s. 121)
Həzrət Müslüm ibn Əqil (ə) və Hani ibn Ürvənin (ə) şəhadəti
Hicri təqvimi 60-cı il, zi-hiccə ayının 9-cu günü, İmam Hüseynin (ə) Kufə şəhərində olan nümayəndəsi və onu kömək edib mənzilində yerləşdirən cənab Hani ibn Ürvə şəhadətə çatdlılar. (Əl-İrşad: c.2, s. 66 – Biharül-ənvar: c. 44, s. 363)
Müslüm ibn Əqil dövrünün təqvalı və seçilmiş şəxsiyyəti hesab olunurdu. İmam Hüseynin (ə) göstərişi ilə Kufə camaatının nə qədər sədaqətli olmasını təyin edib İmam xəbər çatdırmaq üçün bu şəhərə gəlmişdi. Çünki Kufə camaatı minlərlə məktub yazıb İmam Hüseyni (ə) dəvət etmişdilər. 
Onlar öncə həzrət Müslümü (ə) istiqanlı qarşıladılar. Übeydullah Kufə şəhərinə hakim təyin olunanda onun yalan vədlərinə uyub qorxu və cahillik üzündən İmam Hüseynin (ə) müdafiə edən şəxsdən əl çəkdilər. Həzrət Müslüm (ə), ibn Ziyadın əlaltılar tərəfindən tutulub nəhayət son dərəcə qərib və məzlumcasına şəhadətə çatdı.
Düşmənlərin, ney dəstələrini yandırıbı dam üzər ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 516 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

İmam Hüseynin (ə) Məkkədən İraqa tərəf hərəkəti

Hicri təqvimi ilə 60-cı il, zi-hiccə ayının altıncı günü İmam Hüseyn (ə), camaatın Yezidə beyət olunmasının qarşısını almaq üçün Məkkədən Kufəyə tərəf yola düşdü. O, dörd ay ondan öncə əhli-beytindən olan bir qurpla dünyaya gəldiyi və yaşadığı məkan olan Mədinədən Məkkəyə gəlmişdi. O, Məkkədə olduğu zaman, Allah evinin ziyarətinə gələn çoxlu zayirlərin gəlişinində faydalanaraq müsəlmanların böyük bir hissəsini Yezidin zalım və xarab höküməti haqqıda məlumatlandıra bildi. Kufəlilərin dönə-dönə İmamı çağırmaq üçün  göndərdikləri dəvətləri və Yezid hökumətinin Məkkədəki terror fəaliyyətləriçilərinin vasitəsi ilə o, Kufəyə tərəf yollandı. Onun Məkkəni tərk etməsi, zi-hiccə ayının səkkinci günü- həcc günlərinin ilk gününə təsadüf etdiyi üçün, camaatın nəzərini, İmamın Yezidin zalım hökuməti ilə müxalifətinə cəlb etdi. (Vəqayeül-əyyam: s.122)

Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 470 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

İmam Kazımın (ə) Bəsrə Zindanına köçürülməsi

Hicri təqvimi ilə 179-cu il, zi-həccə ayının 6-cı günü, İmam Kazımı (ə) əllləri zəncirli halda  Bəsrəyə apardılar.  O,  İsa ibn Cəfər ibn Əbi Mənsurun yanında bir il müddətində məhbus oldu. Sonra onu Bağdada göndərdilər.
İsa, onu öz evinin otaqlarından birində həbs edib şadlıq etməyə edirdi. Onun katiblərindən (yazarlarından ) biri xristian idi. O, deyirdi: " Bu, Saleh və Allahın layiqli bəndəsi Musa ibn Cəfər (ə), bu evdə məhbus olan zaman oyun-əyləncədən (səslərindən) elə şeylər eşitdi ki, güman etmirəm ki, o həzrətin şərif təsəvvüründən keçmiş olsun”
İmam Kazım (ə), Bəsrədə bir il müddətində həbsdə oldu. Sonra onu Bağdada apardılar Fəzl ibn Rəbinin yanında məhbus etdilər. (Vəqayeül-əyyam, s. 120 – Feyzül-üllam: s. 111)

Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 394 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

İmam Baqirin (ə) şəhadəti

Hicri təqvimi ilə 114-cü il, zi-hiccə ayının  7-ci günü, imamətin beşinci parlaq ulduzu İmam Baqir (ə), Hişam ibn Əbdülməlik vasistəsi ilə zəhərləndi və şəhadətə çatdı. (Feyzül-əllam: s. 110, - Vəqayeül-əyyam: s. 118)
Deyirlər ki, o məlunun göstərişi ilə bir atın zeyninə çolxu zəhər sürtüb o atı İmam Baqirin (ə) hüzuruna gətirdilər və o israrla o həzrətdən ata süvar olmasını istədilər. O həzrət çarəsiz o ata süvar oldu. Zəhər, o həzrətin bədəninə şiddətlə təsir  etdi. Elə bir şəkildə ki, o həzrəti hər iki budu (çirk edib) şişdi. Üç gün yatağa düşdü və şəhadətə çatdı. (Əl-xəraic vəl-cəraih: c. 2 s. 604 –Biharül-ənvar: c. 46, s. 331)
O həzrət, şəhadət gecəsi övladı İmam Sadiqə (ə) buyurdu: " Mən bu gecə dünya ilə vidalaşacağam. İndicə atam Əli ibn Hüseyni (ə) gördüm ki,  mənim üçün xoş bir şərbət gətirdi və əbədiyyət sarayı və haqqın görüşünü mənə müjdə verdi.” (Biharül-ənvar:  c. 46. s. 213)
İmam Baqir (ə) özünün yas və matəm mərasimi üçün səkkiz yüz dirhəm vəsiyyət etdi. İmam Sadiq (ə) bu barədə buyurub: " Atam buyurdu:  Ey Cəfər! Mənim malımdan bir miqdar ağlayanlar üçün vəqf et, on il, Minada  - həcc mövsümündə mənim üçün ağlasınlar və matəm mərasimini yeniləsinilər.” Kafi: c. 2, s. 495 – Bəsairül-dərəcat: s. 141)
Həzrət Baqir (ə), kiçik yaşlarında Kərbəlada olub. Aşura hadisəsi və ondan sonra Məhəmməd (s) sülaləsinə üz verən ağır müsibətləri yaxından izləyib, uca ata babası – Seyidlər Ağasının şəhadətini və bibisinin əsir düşməsini hər gün xatırlayır, mübarək çöhrəsinə göz yaşı axıdırdı.
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 371 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

Mənsur Dəvanəqinin ölümü

Hicri təqvimi ilə 158-ci il, zi-hiccə ayının 6-gı günü Mənsur Dəvanəqi həlak oldu və Hucunda dəfn edildi. Onunla, bəni-üməyyə sülaləsindən olan Hişam ibn Əbdülməlik arasında çox bənzərlik var idi. Qan tökən, paxıl,  rəhmsiz, ədalətsiz şəxs idi. Əbu Talib sülaləsinə (ə) bütün zülmləri rəva görürdü. Böyük şəxslərdən çoxlarını zalımcasına şəhadətə çatdırırdı. İmamətin 6-cı parlaq ulduzu İmam Sadiqi (ə) şəhadətə çatdırması, onun ən böyük cinayətidir. (Tətümmətül-müntəha: s. 203- Vəqayeül-əyyam: s. 118)

Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 396 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (1)

İmam Cavadın (ə) şəhadəti

Bir rəvayətə əsasən hicri təqvimi ilə 220-ci il, zi-hiccə ayının beşinci günü imamət və vilayətin 9-cu parlaq ulduzu həzrət İmam Cavad (ə) şəhadətə çatıb. Əlbəttə məşhur deyimə görə o bu hadisə zi-qədənin sonuna təsadüf  edir. Bu barədə məlumat əldə etmək isəyənlər  o ayın gündəminə müraciət edə bilərlər.


Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 509 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)

Suviq hadisəsi

Hicri təqvi ilə 2- ci il, zi-hiccə ayının beşinci günü suviq hadisəsi baş verdi. (Mənaqibi- Ali- Əbi Talib (ə): 1. s. 164 –Biharül-ənvar c. 20, s. 2)
O hadisə belə oldu: Bədr hadisəsindən sorna Əbu Süfyan nəzr etdi ki, Peyğəmbərdən (s) öz intiqamını almadıqca heç bir qadınla yaxınlıq etməsin, özünə yağ sürməsin (bəzənməsin). O məqsədlə iki yüz nəfərlə Mədinənin geniş bir məntəqəsinə getdilər. İki ev və bir neçə ağaclığa od vurdular. Öz nəzrini yerinə yetirmək üçün ənsardan iki böyük şəxsi öldürdülər.
Bu xəbər Peyğəmbərə (s) çatanda Əbu Ləbabəni Mədinəyə təyin etdi. Həzrət Əmirəlmöminin (ə) başçılığı ilə mühacir və ənsardan iki yüz nəfər Ərizə tərəf hərəkət etdi. Peyğəmbərin (s) xəbərdar olmasını bilən Əbu Süfyan tələsik öz qoşununa göstəriş verdi ki, özləri ilə gətirdikləri azuqəni atıb qaçmaq üçün yükləri yüngül olsun. 
Müsəlmanlar çatan zaman onlar qaçmışdı. Ona görə də "seviq” (buğda unu) kisələrini (buğda ununu saxlamaq üçün nəzərdə tutulan dəri kisə) götürüb qayıtdılar. Ona görə də bu hadisə "zatül-suviq” adlandırıldı. (Müntəhayül-əmal: s. 88. Birinci bab, 6-cı fəsl)
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 500 | Müəllif: Elcin | Tarix: 06.11.2011 |
Şərhlər (0)