Web Toolbar by Wibiya



İmam Hüseyn (ə) qiyamının hədəfi Allah taala Qurani-kərimdə buyurur: “(Ey müsəlmanlar!) Gərək aranızda (insanları) yaxşılığa çağıran və əmr be məruf və nəhy əz münkər edən bir dəstə camaat olsun! Həqiqətən bunlar nicat tapmış şəxslərdir.” (Ali-İmran surəsi, ayə 104) Əgər bir şəxs əmr be məruf və nəhy əz münkər edərsə, onda o, Allahın, Onun Rəsulunun (s) və kitabının yer üzərində xəlifəsidir. (Məcməul-bəyan, 2-ci cild, səh. 807) İmam Hüseyn (ə) Mühəmməd Hənəfiyyəyə vəsiyyətində belə buyurdu: «Mən rahatçılıq, xoş gün keçirtmək, zülm və fəsad etmək məqsədilə qiyam etmirəm. Əksinə, yalnız və yalnız cəddimin ümmətini islah etmək və nicat vermək üçün qiyam edirəm. İstəyirəm əmr be məruf və nəhy əz münkər edim, cəddimin və atamın getdiyi yol ilə gedim.» (Bihar, 44-cü cild, səh. 329) Ərbəin ziyarətində Allaha xitab edərək oxuyuruq: (Pərvərdigara! İmam Hüseyn (ə)) bəndələrini nadanlıq və azğınlıqdan nicat vermək üçün öz qanını sənin yolunda hədiyyə etdi. (Məfatihu-l-cinan, Ərbəin ziyarəti, səh. 468) Allahın Rəsulu (s) buyurub: «Həsən və Hüseyn istər qiyam edələr, istərsə də etməyələr hər ikisi imamdır.» (Bihar, cild 43, səh.29) Əmr bil-məruf və nəhy ənil-münkər yoldunda Hər hansı bir tayfa öz tövrünü dəyişməyincə, Allah taala da onun tövrünü dəyişməz. (Rəd surəsi, ayə 11) Həzrət İmam Hüseyn (ə) Kərbəlaya tərəf hərəkət etdikdə “Beyzə” adlı bir yerdə Peyğəmbəri Əkrəm (s)-in dilindən bu xütbəni oxudu: “Əgər bir nəfər, zalım bir sultanın zor gücünə hakimiyyət sürdüyünü, əldə etdiyi iqtidarı hesabına bəndəçilik əhdi olan ilahi peymanı sındırdığını, Allah hökmlərindən boyun qaçıraraq, Peyğəmbər (s)-in əmrlərinə itaət etmədiyini və xalqa rəftarında həddini aşdığını görsə və onu öz sözü və əməli ilə düz yola dəvət etməsə onu əyri yoldan döndərməyə çalışmasa, Allahın haqqıdır ki, onu da həmin zalımla birlikdə cəhənnəmə daxil etsin. Beləliklə də, zalımlar cərgəsində qərar tutsun.” (Yəni, zalımın zülmünü görüb, onunla mübarizə aparmayan müsəlmanın yeri cəhənnəmdir.) (Biharul-ənvar, cild 44, səh. 382, bab 37, rəvayət 2) İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: Allah taala Şüeyb peyğəmbərə vəhy edərək buyurur: Sənin qövmündən yüz min nəfər adamı əzab edəcəyəm ki, onlardan qırx min nəfəri günah əhli, altımış min nəfəri isə yaxşı adamlardır. Həzrət Şüeyb peyğəmbər (ə) təəccüblə dedi: Ey mənim Pərvərdigarım! “Günah əhli olan qırx min nəfəri əzab etmək istədiyini başa düşdüm, amma yaxşı adamları niyə?” Allah taala ona vəhy edib buyurdu: Çünki onlar günah əhli ilə saziş və pis əməllərinin üstünü ört-basdır edirlər. Mən qəzəbləndiyim işlərə, onlar qəzəblənmir. (Azərəxşi digər əz asimane Kərbəla, səh. 103) İmam Sadiq (ə) buyurub: Allah taala iki mələyə bir şəhəri alt-üst etməyi əmr edir. Mələklər həmin şəhərə çatdıqda gördülər ki, bir abid Allah taala ilə razu-niyaz edir. Mələklərdən biri digərinə dedi: Bu dua edən abidi görürsən? O biri mələk dedi: Bəli görürəm, amma sən öz vəzifəni icra et (yəni şəhəri alt-üst et). Əvvəlki mələk dedi: Mən Pərvərdigarıma müraciət etməyincə bir iş görən deyiləm. Sonra həmin mələk Allahın dərgahına qayıdaraq xitab etdi: Pərvərdigara! Mən şəhərə çatdıqda gördüm ki, filan bəndən sənə dua və razu-niyaz edir. Əmrinə əməl edək, yoxsa əmr dəyişib. Allah taala buyurdu: Əmr öz qüvvəsindədir, gedin şəhəri viran edin. Çünki heç vaxt bu adamın üzünün rəngi mənə xatir bozarıb, qeyzlənib dəyişməyibdir. Yəni bu şəxs şəhər əhlinin günah etdiyini gördüyü halda, çöhrəsində etiraz əlaməti olaraq qəzəb, narazılıq görünməyibdir. (Üsuli-kafi, cild 5, səh. 58, rəvayət 8) Əhli-beyt (ə) bəşəriyyət üçün bir ülgüdür Həqiqətən Allahın Rəsulu (s) sizin üçün gözəl bir örnək və nümümunədir. (Əhzab surəsi, ayə 21) İmam Hüseyn (ə) buyurmuşdur: Mənim məktəbim sizin üçün bir ülgüdür. (Mosuətu kəlimati-l-imamil Hüseyn (ə), səh. 361) İmam Hüseyn (ə) başqa bir yerdə belə buyurub: Allahın Rəsulu (s) mən və hər bir müsəlman üçün ülgüdür. (Vəqətut-təf, səh. 201) Həzrət Məhdi (ə) Fatimə (s)-ın şəxsiyyəti barəsində belə buyurur: Peyğəmbəri Əkrəmin qızı mənim üçün gözəl bir örnək və ülgüdür. (Bihar, cild 53, səh. 180) İmam Hüseyn (ə) buyurubdur: “Mənim yolumda və əqidəmdə olan şəxs heç zaman Yezid və Yezid kimilərdən beyət etməz.” (Məqtəli Xarəzmi səh. 184) Allah taala Fatimeyi Zəhranın fəziləti barəsində Peyğəmbəri Əkrəmə belə buyurub: Ey Əhməd, əgər sən olmasaydın kainatı yaratmazdım, əgər Əli olmasaydı səni yaratmazdır və əgər Fatimə olmasaydı hər ikinizi də yaratmazdım. (Cünnətul-asimə, səh. 148) Yazının tərtibində tərcümə olunmuş kitabların elektron versiyasından istifadə olunub.
اعمال مشترک اول هر ماه 1ـ دعا در زمان دیدن هلال خواندن دعاى هلال وارد شده است و أقلّش آن است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا. بهترین دعاى زمان رؤیت هلال دعاى 43 «صحیفه سجّادیه» است.(1) 2ـ قرآن خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».(2) 3ـ روزه از أمورى که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علّامه مجلسى»(رحمه الله) در «زادالمعاد» مى گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اوّل ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اوّل از دهه وسط ماه است.(3) 4ـ نماز شب اوّل ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسى و هر دردى ایمن گرداند. روز اوّل ماه: خواندن نماز اوّل ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «توحید» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «قدر» بخواند و بعد از نماز صدقه اى در راه خدا بدهد; هر کس چنین کند، سلامت خود را در آن ماه از خداوند متعال گرفته است.(4) اعمال مشترک روزهاى ماه رجب این اعمال مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مى شود. 1ـ روزه از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، از ناراحتى قیامت ایمن خواهد بود. در روایت دیگر آمده است روزه یک روز ماه رجب براى رضاى خدا، در بر دارنده رضوان الهى، خاموش کننده خشم خدا، و مسدود کننده درى از درهاى آتش است.(5) در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است: هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِلهِ الْجَلیْلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیْحُ اِلَّا لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَ هُوَ لَهُ اَهْلٌ.(6) 2ـ دعا 1) خواندن دعائى که امام صادق(علیه السلام) به شخصى تعلیم داد که در هر صبح و شام و بعد از هر نماز، آن را بخواند: بِسِمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیْم یا مَنْ اَرْجُوُه لِکُلِ خَیْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بالْقَلیلِ، یامَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،...الخ.(7) 2) در تمام ایام ماه خصوصاً در روز اول بخواند:« یا مَن یَمْلِکُ حَوآئِجَ السآئِلینَ...»(8) 3) در هرروز بخواند:« خابَ الْوافِدوُنَ على غَیْرِکَ...»(9) 4) شیخ طوسى(رحمه الله) مى فرماید: مستحب است، هر روز این دعا را بخواند: اَللّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ، وَالْألآءِ الْوازِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ،...(10) 5) شیخ طوسى(رحمه الله) از ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید، که از نوّاب چهارگانه حضرت مهدى(علیه السلام) است، این روایت را از آن حضرت نقل کرده که در هر روز از ایّام رجب، این داعا را بخوان: اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ، اَلْمأمُونُونَ عَلى سِرِّکَ،..الخ. 3ـ زیارت امام رضا(علیه السلام) زیارت امام رضا(علیه السلام) در ماه رجب مستحب است. در روایتى از امام جواد(علیه السلام) زیارت آن حضرت مورد تأکید قرار گرفته است.(11) 4ـ بجا آوردن حج عمره عمره رجبیه: انجام عمره در ماه رجب فضیلت فراوان دارد. طبق روایات اهل بیت(علیهم السلام)«عمره» در ماه رجب فضیلتى هم ردیف حج دارد. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده که از حضرت پرسیدند «عمره در ماه رجب افضل است یا ماه رمضان؟» فرمود: «عمره در ماه رجب افضل است». و نیز در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ، عُمْرَةُ رَجَب ;«با فضیلت ترین عمره، عمره در ماه رجب است».(12) 5ـ خواندن دعاى مخصوص این ماه در هر روز(13) 6ـ ذکر گفتن این ذکرها در این ماه توصیه شده است: الف) هزار بار «لا إله الَّا اللّه» ب) صد بار «أسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا إلهَ إِلّا هُو، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ». ج) هزار بار «أَسْتَغفِرُ اللّهَ ذا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ مِنْ جمیعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ».(14) 7ـ نماز در هر شب ماه رجب، دو رکعت نماز خوانده شود: به این نحو که در هر رکعت بعد از سوره حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک بار سوره اخلاص بخواند و پس از اتمام نماز، بگوید: لا إلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ وَ هُو حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىء قَدیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بَاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ الأُمّىِّ وَ آلِهِ. و سپس خواسته هاى خود را از خداوند طلب کند.(15) 8ـ اعمال «لیلة الرغائب» اولین شب جمعه ماه رجب «لیلة الرغائب» نام دارد که داراى فضیلت بسیارى است رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که فضیلت ماه رجب را بیان مى کرد، فرمود: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن شب را«لیلة الرغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیت بیان فرمود:« روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى گیرى، چون شب جمعه فرا رسید، بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى خوانى (هر دو رکعت به یک سلام)،به این صورت که در هر رکعت از آن، بعد از سوره «حمد» سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «اخلاص» مى خوانى; پس از اتمام نمازها هفتاد مرتبه مى گویى: «اللّهُمَ صَلِ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُوحٌ قُدُوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» سپس سر از سجده بر مى دارى و هفتاد مرتبه مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلىُّ الْأعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلا ئِکَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى، که ان شاءاللّه برآورده خواهد شد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت در باره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا برسد، خداوند پاداش این را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى مى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» او از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تا کنون چهرهاى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بوى تو خوشتر به مشامم نرسیده است» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال بجا آوردى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانى پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».(16) ______________ 1-وقایع الایّام، صغحه 11. 2-مفاتیح نوین، صفحه 579. 3- مفاتیح نوین، صفحه 580. 4-مفاتیح نوین، صفحه 579. 5- بحار الانوار، جلد 97، صفحه 47. 6- مفاتیح نوین، صفحه 607. 7- مفاتیح نوین، صفحه 615. 8- مفاتیح نوین، صفحه 608. 9- مفاتیح نوین، صفحه 608. 10- مفاتیح نوین، صفحه 609. 11- مفاتیح نوین، صفحه 619. 12-مفاتیح نوین، صفحه 619. 13- مفاتیح الجنان، صفحه 133. 14- مفاتیح نوین، صفحه 616. 15- مفاتیح نوین، صفحه 617. 16- مفاتیح نوین، صفحه 618.
Untitled Document

İSLAM

İSLAM DİNİ

İslam — (ərəb. الإسلام‎‎, əl-'islām) monoteist- təkallahlı səmavi bir dindir. "İslam" adı, s-l-m (سلم) kökündən törənmişdir. Bu kökün ümumi olaraq qəbul edilən iki anlamı vardır:

İSLAMIN TARİXİ

AZƏRBAYCAN TARİXİ

GƏNCƏNİN TARİXİ

GƏNCƏ ABİDƏLƏRİ

PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.A.S)

ALLAHIN ADLARI

ƏHLİ-BEYT

NAMAZI BELƏ QILAQ

SUAL-CAVAB

TƏQLİD

İSLAM FƏLSƏFƏSİ

BİZİMLƏ ƏLAQƏ


Dini Musiqilər


Statistika






Saytda cəmi: 1
Qonaqlar: 1
İstifadəçilər: 0

Axtar


 Saytımızın bütün resurslarından rahat şəkildə istifadə etmək üçün aşağıdakı Brauzerlərdən istifadə etmək məsləhət görülür. Tövsiyyə olunun Brauzerlər aşağıdakılardır:

 Mozilla Firefox 

 OPERA 

 Google Chrome 

 SAFARi

QADIN və Hicab dərsləri








KEÇİDLƏR

QURBAN BAYRAMI


ORUCUN HÖKMLƏRİ


QƏDİR GECƏSİ NƏDİR?


FİTR BAYRAMI


TARİXİ ABİDƏLƏR
 

İSLAMDA BAYRAM

Təqvim

«  May 2024  »
BeÇaÇşCaCmŞbBz
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031

Əlamətdar günlər

Праздники Азербайджана

Xəbərlər

Qan Yaddaşımız!

Azərbaycanın İşğal olunmuş Əraziləri
Dağlıq Qarabağ zonası ərazisi
4388 kv.km

UNUTMA!
Xocavənd
18 fevral 1992-ci il
Xocalı
26 fevral 1992-ci il
Şuşa
8 may 1992-ci il
Laçın
18 may 1992-ci il
Kəlbəcər
2 aprel 1993-cü il
Ağdərə
17 iyun 1993-cü il
Ağdam
23 iyul 1993-cü il
Cəbrayıl
18 avqust 1993-cü il
Füzuli
28 avqust 1993-cü il
Qubadlı
31 avqust 1993-cü il
Zəngilan
28 oktyabr 1993-cü il
not not
Mə`lum olduğu kimi Azərbaycan dilində sözlərin əlli faizindən çoxu ərəb-fars mənşəlidir. Bu məsələnin səbəbləri barədə danışmaq fikrində deyilik. Məsələ burasındadır ki, istər ərəb-fars mənşəli sözlər, istərsə də avropa mənşəli bə`zi sözlər vardır ki, bu gün də əhali arasında geniş şəkildə işlənilməsinə və yığıncaqlarda söylənilməsinə baxmayaraq, əhalinin geniş miqyaslı təbəqəsi bunların lüğəvi mə`nasını bilmirlər. Belə sözlərdən biri də "təqlid” sözüdür. Bu sözün müsəlmanlar arasında çox işlənməsinə baxmayaraq, çoxları onun əsl mə`nasını və hansı dildən mənşələnməsini bilmirlər. Başqa tərəfdən, bə`ziləri bilmək istəsələr də öyrənə bilmirlər. Çünki bu söz dini bir termin olduğuna görə adi savadla onun dəqiq mə`nasını ələ gətirmək çətindir. Hər bir başqa elmi termin barəsində də bu ifadələri söyləmək olar.

"Təqlid” sözü ərəb mənşəli olub, lüğətdə əsl mə`nası "öhdəsinə bir şey almağa” deyilir. Bu bir şeyin, istər öz öhdəsinə olsun, istər başqasının öhdəsinə qoyulmasına deyilir. Həmçinin, təqlid sözü "tabe olmaq və ya başqasının ardınca gedilməyə” də deyilir. Bununla da mə`lum olur ki, "təqlid” məsələsində şəxs kiminsə öhdəsinə vəzifə qoyur, ya da kiminsə sözünün əsasında əməl etməyi öz öhdəsinə alır. Bu iki mə`na, "təqlid” sözünün ilk lüğəvi mə`nasından nəzərə çarpan mə`nalardır. Elə isə, "təqlid” termini dini sahədə hansı mə`nanı daşıyır? Bu sualın cavabını yüksək səviyyəli din alimlərinin öz dilindən verməyimiz daha yerinə düşərdi:

«"Təqlid” dini sahədə ən yüksək dərəcəli elmə malik olan din aliminin (yə`ni, müctehidin) din sahəsində verdiyi hökmlərə əməl etməyə deyilir.»

Başqa sözlə desək, «təqlid, müsəlmanın o əməllərinə deyilir ki, adil olan yüksək səviyyəli din aliminin göstərişlərinə əsaslanmış olsun».

Əlbəttə, gələcək bəhslərimizdə yüksək səviyyəli din alimlərindən məqsədin, kimlər olduğu barədə geniş bəhs edəcəyik. Lakin bu qismətdə təkcə onu demək istərdik ki, müsəlman yalnız dinin şaxələrində (füruiddində) təqlid edə bilər lakin, dinin əsaslarında hər bir müsəlmana vacibdir ki, öz elmi səviyyəsində bütün bunları dəlil üzündən qəbul etsin. Əlbəttə, onu da qeyd edək ki, bu yolda hər bir şəxs ixtiyari şəkildə istədiyi alimin məntiqli dəlilini öz dəlili kimi qəbul etməklə onlardan istifadə edə bilər.

MÜCTEHİD KİMDİR?

MÜCTEHİD SÖZÜNÜN LÜĞƏTDƏ VƏ ELMİ TERMİNDƏ TƏ`RİFİ

Müctehid dedikdə kimlər və hansı elmi məqamda olanlar nəzərdə tutulur?

Hər şeydən əvvəl bu sözün kökü ilə tanış olaq. Sözün kökü "ictihad” kəlməsindəndir. "İctihad” sözünün özü isə "cəhd” sözündəndir.

İndi də bir-bir bu sözlərin lüğətdəki mə`nalarına nəzər salaq. Əvvəlcə "cəhd” sözünə diqqət edək. Bu söz ərəb sözü olub mə`nası da "çalışmaq” deməkdir. Bir işlə möhkəmcəsinə çalışana ərəb "cahid” deyər. "İctihad” sözü də həmin kökdən olub lüğətdə mə`nası "var qüvvə ilə çalışmaq” mə`nasındadır. Lakin dini termində "ictihad”, İslam dini elmləri sahəsində ən yüksək elmi məqama deyilir. Dünya elmlərinin hər bir mərhələsində xüsusi məqam və terminlər olduğu kimi dini elmlərin də hər mərhələsində xüsusi bir ad vardır. Məsələn, dünya elmlərində tələbə, aspirant, dekan, professor, akademik və sair elmi mərtəbələr olduğu kimi dini elmlərdə də elmi məqamlar vardır.

"İctihad” odur ki, hər hansı bir şəxs dini əməlləri yerinə yetirmək məqamında, bu əməl barəsində tam elm əldə etmiş olsun və həmin elmi öz əməlinin dəlili kimi qərar versin.” Başqa sözlə desək: "İctihad” yə`ni, Qur`an və rəvayətlərdən şəriət hökmlərini ələ gətirməkdən ötrü bütün elmi mərtəbələri keçmək və bu yolda var qüvvə ilə çalışmaq deməkdir.”

Bütün bunları bildikdən sonra "müctehidi” belə tə`rif etmək olar:

"Müctehid” o şəxsdir ki, şəriət hökmlərini dəlillə ələ gətirsin və şər`i vəzifəsini öz nəzəriyyəsi əsasında yerinə yetirsin.”[8]

İCTİHADIN ŞƏRAİTİ VƏ YA MÜCTEHİD HANSI ELMLƏRİ BİLMƏLİDİR?

"İctihad” məqamına yetişmiş müctehid olmaq hər kəsin qüvvəsində deyildir. Bu məqama ömür boyu zəhmət çəkməklə və gecə-gündüz çalışmaqla yetişmək olar. İndi isə xülasə olaraq ictihada yetişən bir şəxsin hansı elmləri bilməsini qeyd edirik:

Birinci: Ərəb dilinin qanun və qaydalarını, o cümlədən, nəhv, sərf, lüğət elmlərini bilmək, tək-tək sözləri anlamaq, belə ki, bu elmlə Qur`an və Mə`sumların (əleyhimussalam) hədislərini başa düşmək.

İkinci: Dəqiq əqli mə`naları əhali arasında olan mə`nalardan (ürfi mə`nalardan) ayırmaq qabiliyyəti olsun. Əhali arasında olan mə`naları anlamaq üçün əqli və fəlsəfi mə`nalardan çəkinmək.

Üçüncü: Şəriət hökmlərini ələ gətirmək yolunda lazım olacaq miqdarda məntiq elmini bilmək.

Dördüncü: Şəriət hökmlərini ələ gətirməkdə böyük rol oynayan "üsulul-fiqh” elmini bilmək.

Beşinci: "Rical” və hədis söyləyənlərin elmini bilmək.

Altıncı: İctihadın ən mühüm müqəddiməsi sayılan Qur`anı və Məsumların (əleyhimussalam) hədislərini, şər`i əməllərini və təsdiqlədikləri əməlləri bilmək.

Yeddinci: Şəriət hökmlərini ələ gətirmək onun üçün adətə çevrilməsindən ötrü fiqh elminin şaxələrinin üsul elminə tətbiqi ilə dərindən məşğul olmaq.

Səkkizinci: Məşhur İslam alimlərinin nəzəriyyələrini və hər hansı şəriət məsələsində ittifaq nəzərlərini bilmək.

Doqquzuncu: Mə`sum İmamların (əleyhimussalam)-ın dövründə yaşayan məşhur sünni alimlrinin şəriət məsələləri barəsindəki nəzəriyyələrini bilmək.[9]

Bütün bu xüsusiyyətlər hər bir müctehidin elmi məqamında tam şəkildə büruzə verməlidir. İndi isə müctehidin özünün hansı şəxsi xüsusiyyətləri olmasını araşdıraq.

MÜCTEHİDİN XÜSUSİYYƏTLƏRİ HANSILARDIR?

Nəhayət, qarşıya çıxan sonuncu sual budur ki, təqlid etdiyimiz müctehidin özünün hansı vəsfləri və xüsusiyyətləri olmalıdır ki, biz o xüsusiyyət əsasında müctehidi tanıyaq? Onu da qeyd etmək lazımdır hər müctehidə təqlid olunmur. Təqlid olunun müctehidi bir dəstə yüksək elmi məqamı olan İslam alimləri təsdiq etdikdən sonra ona təqlid olunur və ona elmi dildə "mərceyi təqlid” (yə`ni, şəriət məsələrində müraciət olunmalı şəxs) deyilir. Bunu da yadda saxlamaq lazımdır ki, bir nəfər ictihad edib müctehid ola bilər lakin təqlid olunmaq üçün xüsüsi bir şərait lazımdır. Məsələn, ola bilər, bir nəfər dini elmlərdə ictihada yetişsin, yə`ni, özü şəriət məsələlərini ələ gətirməyi bacarsın lakin digər şəraitə malik olmasın. Bu zaman belə bir şəxsə təqlid etmək olmaz. Bu cür müctehid yalnız, özü-öz hökmünə əməl edəcək. Başqaları ona təqlid edə bilməz. Beləliklə, hər bir təqlid olunacaq müctehidin xüsusiyyətləri aşağıdakılardan ibarətdir:

1. Həddi buluğa yetişmiş olsun.

2. Kişi olsun.

3. İctihad etmiş olsun.

4. Aqil olsun.

5. Ədalətli olsun.

6. Diri olsun.

7. Halalzadə olsun.

8. On iki İmama e`tiqadı olan şiə olsun.

9. Vacib ehtiyata əsasən, dünya malına həris olmasın.

10. Başqa müctehidlərdən bilikli olsun.

Bütün bu xüsusiyyətlər təqlid olunacaq hər bir müctehidə lazımdır. Əks təqdirdə təqlid düzgün sayılmaz.

BƏ`Zİ MÜCTEHİDLƏRİN TƏQLİD BARƏSİNDƏ HÖKMLƏRİ

Bura qədər qısaca da olsa təqlid və müctehidlər barəsində bəhs etdik. İndi də bu barədə bə`zi müctehilərin özlərinin hökmlərinə diqqət edək:

1. Ayətullah Xomeyni öz kitabında yazır:

"İctihad dərəcəsinə çatmayan və ehtiyat yolu ilə öz şər`i vəzifəsini yerinə yetirməyi bacarmayan hər bir şəxs-mükəlləfə vacibdir ki, dinin hökmlərində müctehidə təqlid etsin...”[10]

2. Ayətullah Fazil Lənkərani öz risaləsində yazır:

"Vəzifəsi təqlid etmək olan şəxs-mükəlləf təqlid etməkdən boyun qaçırsa əməlləri batildir...”[11]

3. Ayətullah-üzma Əraki yazır:

"Hər bir müsəlman dinin qeyri-zəruri hökmlərində ya özü müctehid olub şəriət hökmlərini ələ gətirməli, ya ehtiyat etməli, ya da müctehidə təqlid etməlidir...”[12]

4. Ayətullah Gülpayqani yazır:

"Mükəlləf-şəxs ya dinin hökmlərində müctehid olub şəriət mələlərini dəlillə ələ gətirməli, ya ehtiyat etməli, ya da müctehidə təqlid etməlidir.....”

Bütün bu və onlarca məşhur İslam alimlərinin nəzəri budur ki, şəriət hökmlərində özü müctehid olmayıb, şəriət məsələlərini ələ gətirə bilməyən hər bir müsəlman yalnız müctehidə təqlid etməlidir. Təqlidsiz olunan əməllər əgər təqlid olunmalı müctehidin hökmləri ilə uyğun gəlməsə hökmən batildir.

Əziz müsəlmanlar! Gəlin əməllərimizi və ibadətlərimizi batil etməyək.

İlahi! Bizə öz dinimizi doğru və düzgün şəkildə qoruyub saxlamağa kömək et!

Amin! Ya Rəbbəl-aləmin!