İmam Hüseyn (ə) qiyamının hədəfi Allah taala Qurani-kərimdə buyurur: “(Ey müsəlmanlar!) Gərək aranızda (insanları) yaxşılığa çağıran və əmr be məruf və nəhy əz münkər edən bir dəstə camaat olsun! Həqiqətən bunlar nicat tapmış şəxslərdir.” (Ali-İmran surəsi, ayə 104) Əgər bir şəxs əmr be məruf və nəhy əz münkər edərsə, onda o, Allahın, Onun Rəsulunun (s) və kitabının yer üzərində xəlifəsidir. (Məcməul-bəyan, 2-ci cild, səh. 807) İmam Hüseyn (ə) Mühəmməd Hənəfiyyəyə vəsiyyətində belə buyurdu: «Mən rahatçılıq, xoş gün keçirtmək, zülm və fəsad etmək məqsədilə qiyam etmirəm. Əksinə, yalnız və yalnız cəddimin ümmətini islah etmək və nicat vermək üçün qiyam edirəm. İstəyirəm əmr be məruf və nəhy əz münkər edim, cəddimin və atamın getdiyi yol ilə gedim.» (Bihar, 44-cü cild, səh. 329) Ərbəin ziyarətində Allaha xitab edərək oxuyuruq: (Pərvərdigara! İmam Hüseyn (ə)) bəndələrini nadanlıq və azğınlıqdan nicat vermək üçün öz qanını sənin yolunda hədiyyə etdi. (Məfatihu-l-cinan, Ərbəin ziyarəti, səh. 468) Allahın Rəsulu (s) buyurub: «Həsən və Hüseyn istər qiyam edələr, istərsə də etməyələr hər ikisi imamdır.» (Bihar, cild 43, səh.29) Əmr bil-məruf və nəhy ənil-münkər yoldunda Hər hansı bir tayfa öz tövrünü dəyişməyincə, Allah taala da onun tövrünü dəyişməz. (Rəd surəsi, ayə 11) Həzrət İmam Hüseyn (ə) Kərbəlaya tərəf hərəkət etdikdə “Beyzə” adlı bir yerdə Peyğəmbəri Əkrəm (s)-in dilindən bu xütbəni oxudu: “Əgər bir nəfər, zalım bir sultanın zor gücünə hakimiyyət sürdüyünü, əldə etdiyi iqtidarı hesabına bəndəçilik əhdi olan ilahi peymanı sındırdığını, Allah hökmlərindən boyun qaçıraraq, Peyğəmbər (s)-in əmrlərinə itaət etmədiyini və xalqa rəftarında həddini aşdığını görsə və onu öz sözü və əməli ilə düz yola dəvət etməsə onu əyri yoldan döndərməyə çalışmasa, Allahın haqqıdır ki, onu da həmin zalımla birlikdə cəhənnəmə daxil etsin. Beləliklə də, zalımlar cərgəsində qərar tutsun.” (Yəni, zalımın zülmünü görüb, onunla mübarizə aparmayan müsəlmanın yeri cəhənnəmdir.) (Biharul-ənvar, cild 44, səh. 382, bab 37, rəvayət 2) İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: Allah taala Şüeyb peyğəmbərə vəhy edərək buyurur: Sənin qövmündən yüz min nəfər adamı əzab edəcəyəm ki, onlardan qırx min nəfəri günah əhli, altımış min nəfəri isə yaxşı adamlardır. Həzrət Şüeyb peyğəmbər (ə) təəccüblə dedi: Ey mənim Pərvərdigarım! “Günah əhli olan qırx min nəfəri əzab etmək istədiyini başa düşdüm, amma yaxşı adamları niyə?” Allah taala ona vəhy edib buyurdu: Çünki onlar günah əhli ilə saziş və pis əməllərinin üstünü ört-basdır edirlər. Mən qəzəbləndiyim işlərə, onlar qəzəblənmir. (Azərəxşi digər əz asimane Kərbəla, səh. 103) İmam Sadiq (ə) buyurub: Allah taala iki mələyə bir şəhəri alt-üst etməyi əmr edir. Mələklər həmin şəhərə çatdıqda gördülər ki, bir abid Allah taala ilə razu-niyaz edir. Mələklərdən biri digərinə dedi: Bu dua edən abidi görürsən? O biri mələk dedi: Bəli görürəm, amma sən öz vəzifəni icra et (yəni şəhəri alt-üst et). Əvvəlki mələk dedi: Mən Pərvərdigarıma müraciət etməyincə bir iş görən deyiləm. Sonra həmin mələk Allahın dərgahına qayıdaraq xitab etdi: Pərvərdigara! Mən şəhərə çatdıqda gördüm ki, filan bəndən sənə dua və razu-niyaz edir. Əmrinə əməl edək, yoxsa əmr dəyişib. Allah taala buyurdu: Əmr öz qüvvəsindədir, gedin şəhəri viran edin. Çünki heç vaxt bu adamın üzünün rəngi mənə xatir bozarıb, qeyzlənib dəyişməyibdir. Yəni bu şəxs şəhər əhlinin günah etdiyini gördüyü halda, çöhrəsində etiraz əlaməti olaraq qəzəb, narazılıq görünməyibdir. (Üsuli-kafi, cild 5, səh. 58, rəvayət 8) Əhli-beyt (ə) bəşəriyyət üçün bir ülgüdür Həqiqətən Allahın Rəsulu (s) sizin üçün gözəl bir örnək və nümümunədir. (Əhzab surəsi, ayə 21) İmam Hüseyn (ə) buyurmuşdur: Mənim məktəbim sizin üçün bir ülgüdür. (Mosuətu kəlimati-l-imamil Hüseyn (ə), səh. 361) İmam Hüseyn (ə) başqa bir yerdə belə buyurub: Allahın Rəsulu (s) mən və hər bir müsəlman üçün ülgüdür. (Vəqətut-təf, səh. 201) Həzrət Məhdi (ə) Fatimə (s)-ın şəxsiyyəti barəsində belə buyurur: Peyğəmbəri Əkrəmin qızı mənim üçün gözəl bir örnək və ülgüdür. (Bihar, cild 53, səh. 180) İmam Hüseyn (ə) buyurubdur: “Mənim yolumda və əqidəmdə olan şəxs heç zaman Yezid və Yezid kimilərdən beyət etməz.” (Məqtəli Xarəzmi səh. 184) Allah taala Fatimeyi Zəhranın fəziləti barəsində Peyğəmbəri Əkrəmə belə buyurub: Ey Əhməd, əgər sən olmasaydın kainatı yaratmazdım, əgər Əli olmasaydı səni yaratmazdır və əgər Fatimə olmasaydı hər ikinizi də yaratmazdım. (Cünnətul-asimə, səh. 148) Yazının tərtibində tərcümə olunmuş kitabların elektron versiyasından istifadə olunub.
اعمال مشترک اول هر ماه 1ـ دعا در زمان دیدن هلال خواندن دعاى هلال وارد شده است و أقلّش آن است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا. بهترین دعاى زمان رؤیت هلال دعاى 43 «صحیفه سجّادیه» است.(1) 2ـ قرآن خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».(2) 3ـ روزه از أمورى که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علّامه مجلسى»(رحمه الله) در «زادالمعاد» مى گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اوّل ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اوّل از دهه وسط ماه است.(3) 4ـ نماز شب اوّل ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسى و هر دردى ایمن گرداند. روز اوّل ماه: خواندن نماز اوّل ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «توحید» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «قدر» بخواند و بعد از نماز صدقه اى در راه خدا بدهد; هر کس چنین کند، سلامت خود را در آن ماه از خداوند متعال گرفته است.(4) اعمال مشترک روزهاى ماه رجب این اعمال مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مى شود. 1ـ روزه از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، از ناراحتى قیامت ایمن خواهد بود. در روایت دیگر آمده است روزه یک روز ماه رجب براى رضاى خدا، در بر دارنده رضوان الهى، خاموش کننده خشم خدا، و مسدود کننده درى از درهاى آتش است.(5) در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است: هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِلهِ الْجَلیْلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیْحُ اِلَّا لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَ هُوَ لَهُ اَهْلٌ.(6) 2ـ دعا 1) خواندن دعائى که امام صادق(علیه السلام) به شخصى تعلیم داد که در هر صبح و شام و بعد از هر نماز، آن را بخواند: بِسِمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیْم یا مَنْ اَرْجُوُه لِکُلِ خَیْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بالْقَلیلِ، یامَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،...الخ.(7) 2) در تمام ایام ماه خصوصاً در روز اول بخواند:« یا مَن یَمْلِکُ حَوآئِجَ السآئِلینَ...»(8) 3) در هرروز بخواند:« خابَ الْوافِدوُنَ على غَیْرِکَ...»(9) 4) شیخ طوسى(رحمه الله) مى فرماید: مستحب است، هر روز این دعا را بخواند: اَللّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ، وَالْألآءِ الْوازِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ،...(10) 5) شیخ طوسى(رحمه الله) از ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید، که از نوّاب چهارگانه حضرت مهدى(علیه السلام) است، این روایت را از آن حضرت نقل کرده که در هر روز از ایّام رجب، این داعا را بخوان: اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ، اَلْمأمُونُونَ عَلى سِرِّکَ،..الخ. 3ـ زیارت امام رضا(علیه السلام) زیارت امام رضا(علیه السلام) در ماه رجب مستحب است. در روایتى از امام جواد(علیه السلام) زیارت آن حضرت مورد تأکید قرار گرفته است.(11) 4ـ بجا آوردن حج عمره عمره رجبیه: انجام عمره در ماه رجب فضیلت فراوان دارد. طبق روایات اهل بیت(علیهم السلام)«عمره» در ماه رجب فضیلتى هم ردیف حج دارد. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده که از حضرت پرسیدند «عمره در ماه رجب افضل است یا ماه رمضان؟» فرمود: «عمره در ماه رجب افضل است». و نیز در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ، عُمْرَةُ رَجَب ;«با فضیلت ترین عمره، عمره در ماه رجب است».(12) 5ـ خواندن دعاى مخصوص این ماه در هر روز(13) 6ـ ذکر گفتن این ذکرها در این ماه توصیه شده است: الف) هزار بار «لا إله الَّا اللّه» ب) صد بار «أسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا إلهَ إِلّا هُو، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ». ج) هزار بار «أَسْتَغفِرُ اللّهَ ذا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ مِنْ جمیعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ».(14) 7ـ نماز در هر شب ماه رجب، دو رکعت نماز خوانده شود: به این نحو که در هر رکعت بعد از سوره حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک بار سوره اخلاص بخواند و پس از اتمام نماز، بگوید: لا إلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ وَ هُو حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىء قَدیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بَاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ الأُمّىِّ وَ آلِهِ. و سپس خواسته هاى خود را از خداوند طلب کند.(15) 8ـ اعمال «لیلة الرغائب» اولین شب جمعه ماه رجب «لیلة الرغائب» نام دارد که داراى فضیلت بسیارى است رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که فضیلت ماه رجب را بیان مى کرد، فرمود: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن شب را«لیلة الرغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیت بیان فرمود:« روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى گیرى، چون شب جمعه فرا رسید، بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى خوانى (هر دو رکعت به یک سلام)،به این صورت که در هر رکعت از آن، بعد از سوره «حمد» سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «اخلاص» مى خوانى; پس از اتمام نمازها هفتاد مرتبه مى گویى: «اللّهُمَ صَلِ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُوحٌ قُدُوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» سپس سر از سجده بر مى دارى و هفتاد مرتبه مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلىُّ الْأعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلا ئِکَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى، که ان شاءاللّه برآورده خواهد شد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت در باره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا برسد، خداوند پاداش این را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى مى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» او از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تا کنون چهرهاى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بوى تو خوشتر به مشامم نرسیده است» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال بجا آوردى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانى پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».(16) ______________ 1-وقایع الایّام، صغحه 11. 2-مفاتیح نوین، صفحه 579. 3- مفاتیح نوین، صفحه 580. 4-مفاتیح نوین، صفحه 579. 5- بحار الانوار، جلد 97، صفحه 47. 6- مفاتیح نوین، صفحه 607. 7- مفاتیح نوین، صفحه 615. 8- مفاتیح نوین، صفحه 608. 9- مفاتیح نوین، صفحه 608. 10- مفاتیح نوین، صفحه 609. 11- مفاتیح نوین، صفحه 619. 12-مفاتیح نوین، صفحه 619. 13- مفاتیح الجنان، صفحه 133. 14- مفاتیح نوین، صفحه 616. 15- مفاتیح نوین، صفحه 617. 16- مفاتیح نوین، صفحه 618.

İSLAM

İSLAM DİNİ

İslam — (ərəb. الإسلام‎‎, əl-'islām) monoteist- təkallahlı səmavi bir dindir. "İslam" adı, s-l-m (سلم) kökündən törənmişdir. Bu kökün ümumi olaraq qəbul edilən iki anlamı vardır:

İSLAMIN TARİXİ

AZƏRBAYCAN TARİXİ

GƏNCƏNİN TARİXİ

GƏNCƏ ABİDƏLƏRİ

PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.A.S)

ALLAHIN ADLARI

ƏHLİ-BEYT

NAMAZI BELƏ QILAQ

SUAL-CAVAB

TƏQLİD

İSLAM FƏLSƏFƏSİ

BİZİMLƏ ƏLAQƏ


Dini Musiqilər


NAMAZ

Namaz hər bir müsəlmana vacib buyurulmuş bir ibadətdir.Bütün digər ibadətlər kimi namaz
vasitəsilə insan Yaradanına öz sədaqətini nümayiş etdirərək Ona yaxınlaşır, saflaşır, ülviləşir. Allah-Təala buyurur: "İman gətirən bəndələrimə de ki, namaz qılsınlar!.." (İbrahim surəsi, ayə 31)

APREL AYI ÜÇÜN NAMAZ TƏQVİMİ

Statistika





Saytda cəmi: 5
Qonaqlar: 5
İstifadəçilər: 0

Axtar


 Saytımızın bütün resurslarından rahat şəkildə istifadə etmək üçün aşağıdakı Brauzerlərdən istifadə etmək məsləhət görülür. Tövsiyyə olunun Brauzerlər aşağıdakılardır:

 Mozilla Firefox 
 OPERA 
 Google Chrome 
 SAFARi

QADIN və Hicab dərsləri

KEÇİDLƏR

QURBAN BAYRAMI


ORUCUN HÖKMLƏRİ


QƏDİR GECƏSİ NƏDİR?


FİTR BAYRAMI


TARİXİ ABİDƏLƏR
 

İSLAMDA BAYRAM

Təqvim

«  Aprel 2012  »
Be Ça Çş Ca Cm Şb Bz
      1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30

Əlamətdar günlər

Праздники Азербайджана

Xəbərlər

Qan Yaddaşımız!

Azərbaycanın İşğal olunmuş Əraziləri
Dağlıq Qarabağ zonası ərazisi
4388 kv.km

UNUTMA!
Xocavənd
18 fevral 1992-ci il
Xocalı
26 fevral 1992-ci il
Şuşa
8 may 1992-ci il
Laçın
18 may 1992-ci il
Kəlbəcər
2 aprel 1993-cü il
Ağdərə
17 iyun 1993-cü il
Ağdam
23 iyul 1993-cü il
Cəbrayıl
18 avqust 1993-cü il
Füzuli
28 avqust 1993-cü il
Qubadlı
31 avqust 1993-cü il
Zəngilan
28 oktyabr 1993-cü il
Главная » 2012 » Aprel » 02
Aprel ayı üçün Namaz cədvəli (2012)
TarixSübhGünəşZöhrƏsrMəğribİşa
01 aprel06:0307:2613:4617:1920:2121:15
02 aprel06:0207:2413:4417:1920:2221:17
03 aprel06:0007:2213:4417:2020:2321:18
04 aprel05:5707:2113:4417:2020:2421:18
05 aprel05:5607:1913:4317:2020:2521:20
06 aprel05:5407:1713:4317:2120:2621:21
07 aprel05:5207:1613:4317:2120:2821:23
08 aprel05:5107:1413:4317:2120:2921:24
09 aprel05:4907:1313:4217:2220:3021:25
10 aprel05:4707:1113:4217:2220:3121:26
11 aprel05:4607:1013:4217:2320:3221:27
12 aprel05:4307:0813:4217:2320:3321:29
13 aprel05:4207:0613:4117:2320:3421:30
14 aprel05:4007:0513:4117:2320:3521:31
15 aprel05:3807:0313:4117:2420:3621:33
16 aprel05:3607:0213:4117:2420:3721:34
17 aprel05:3407:0013:4017:2420:3821:35
18 aprel05:3206:5913:4017:2520:3921:36
19 aprel05:3106:5713:4017:2520:4021:38
20 aprel05:2906:5613:4017:2520:4121:39
21 aprel05:2706:5413:3917:2620:4221:40
22 aprel05:2506:5313:3917:2620:4421:42
23 aprel05:2406:5213:3917:2620:4521:43
24 aprel05:2206:5013:3917:2620:4621:44
25 aprel05:2006:4913:3917:2720:4721:45
26 aprel05:1806:4713:3817:2720:4821:47
27 aprel05:1706:4613:3817:2720:4921:48
28 aprel05:1506:4513:3817:2820:5021:49
29 aprel05:1306:4313:3817:2820:5121:51
30 aprel05:1206:4213:3817:2820:5221:52
01 may05:1006:4113:3817:2820:5321:53

Azərbaycanın bölgələrində namaz vaxtının Bakı vaxtı ilə fərqi aşağıdakı kimidir (dəqiqə ilə):

Ağdam +11, Astara +2, Gəncə +14, Qazax +19, Quba +6, Lənkəran +3, Saatlı +7, Sabirabad +5,
Şamaxı +6, Şəki +12, Xaçmaz +10, Yevlax +11, Naxçıvan + 17, Göyçay +8, Zaqatala +14.
  ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 739 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (1)

İmam Zamanın (ə.c) ikinci xas canişini Muhəmməd ibn Osmanın vəfatı

Hicrətin 305-ci ili Cəmadiul-əvvəl ayının 29-u Əbu Cəfər Məhəmməd ibn Osman ibn Səid vəfat etdi. (Mostədrəki-Səfinətul-Bəhar; cild-5, səh-231. Əl-geybə; Şeyx Tusi, səh-364).
O, kiçik qeybət dövründə imam Zamanın (ə.c) ikinci xas canişini idi və camaat onun vasitəsiylə suallarını və dini məsələlərini İmamdan (ə.c) soruşurdular.Məhəmməd ibn Osman əziz atası kimi, şiə böyüklərindən sayılırdı. O, təqva, ədalət, insaniyyət cəhətdən şiələrin və imam Əskərinin (ə) nəzərində etibarlı bir şəxs idi. Beləki, o Həzrət (ə) Əhməd ibn İshaqın "kimə müraciət edək”-  sualının cavabında belə buyurur: 
"Səməri və onun oğluna. Hər ikisi, mənim nəzərimdə etibarlı şəxsdir.
 Sənə çatdırdıqları hər bir şey və sənə dedikləri hər şey mənim tərəfimdəndir. Onların sözlərini eşit və itaət et. Çünki bu iki nəfər mənim nəzərimdə əmanətdar və etibarlı adamdır”.
Osmanın vəfatından sonra imam Zaman (ə.c) yazılı şəkildə onun vəfatının başsağlığı verib, oğlu Məhəmmədin naibliyini elan etdi. (Əl-ğeybəh: Şeyx Tusi, səh-219 və 220).
Əbu Cəfər Məhəmməd ibn Osmanın fiqh sahəsində əsərləri var idi. O əsərlər imam Zamanın (ə.c) üçüncü canişini Hüseyn ibn Ruha çatmışdı. Təqribən qırx il imam Zamanın (ə.c) vəkilliyi Məhəmməd ibn Osmanın öhdəliyində idi. O müddət ərzində məntəqələr üzrə vəkillər təyin edir və onların işinə nəzarət edir şiələrin işlərini idarəsi ilə məşğul olurdu. İmam Zaman (ə.c) tərəfindən çoxlu yazılar onun vasitəsi ilə şiələrə çatdı. Məhəmməd ibn Osman vəfatından öncə, öz ölüm vaxtını xəbər vermişd ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 447 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

Həzrət imam Səccadın (ə) təvəllüdü

Bəzi tarixçilərin yazdıqlarına əsasən, həzrət imam Səccadın (ə) təvəllüdü hicri təqvimi ilə 36-cı il, cəmadiul-əvvəlin 15-nə təsadüf edir. O, Mədinə şəhərində dünyaya göz açıb. Əziz atası, şəhidlər ağası həzrət imam Hüseyn (ə) və anası, üçüncü Yəzdəgirdin qızı həzrət Şəhrəbanudur. Anası, imamın (ə) dünyaya yenicə göz açdığı zamanlarda dünyadan köçüb. Ona görə də, o həzrət (ə) üçün mehriban dayə tutublar.
İmam Səccada (ə) çoxlu ləqəblər verilib o cümlədən; Zeynulabidin, Seyyidulabidin, Qudvətulzahidin, Seyyidulmuttəqin, Səccad, Zeynussalehin,  Zussəfnat və.s ləqəbləri vardır ki, şiələr arasında bu ləqəblərdən ikisi - "Zeynulabidin və Səccad” – daha çox məşhurdur. O Həzrətə (ə) bu ləqəbləri  verənlərin çoxu şiə deyil. Onlar, onun imamlığına etiqad bəsləməsələr də onun üstün xüsusiyyətlərini gizlədə bilmirdilər. (Zendeqaniye Əli ibnul Hüseyn (ə): Cəfər Şəhidi, səh-8).
Aşura hadisəsindən sonra imamət və vilayət bayrağını saxlamaq imam Səccadın (ə) öhdəsinə düşdü. 25 il müddətində ümmətin hidayəti üçün çalışdı. O, çox çətin ictimai bir vəziyyətdə zalim hakimlərin camaata  və həmçinin Huccac Səqəfinin İslam məmləkətlərinə rəhbərlik etdiyi bir dövrdə ümmətin hidayəti üçün çalışırdı. İmamın ən mühüm işləri, dua vasitəsi ilə camaatı Allaha bağlamaq, etiqad və mənəviyyatlarını gücləndirmək idi.
Əhli-sünnə alimlərindən biri olan "Cahiz”, imam Səccad (ə) haqqında belə deyir: "Əli bin Hüseynin (ə) şəxsiyyəti haqqında şiə, mötəzilə, xarici, əhli-sünnə və şiə, bir fikirdədir və onun digərlərindən üstün olmasında heç kim şəkk etmir”. ( ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 535 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

Həzrət Fatimeyi-Zəhranın (s.ə) şəhadəti

Bəzi rəvayətlərə əsasən, həzrət Fatimeyi-Zəhranın (s.ə) şəhadəti, Peyğəmbərin (s) vəfatından yetmiş 75 gün sonra yəni hicri təqvimi ilə 11-ci il, Cəmadiul-Əvvəl ayının 13-cü gününə təsadüf edir.
Həzrət Fatimeyi-Zəhra (s.ə) sahilsiz fəzilət və yaxşılıqlar dəryası idi. Peyğəmbər (s) onun bu fəzilətlərindən bir hissəsini müxtəlif münasibətlərdə buyurmuşdur. Buna baxmayaraq mövlamız imam Sadiqin (ə) buyurduğuna əsasən ağıl həzrət Fatimeyi-Zəhranı (s.ə) tanımaqda acizdir. (Tətimmətul-muntəha; səh.36).
Başqa bir rəvayətdə, Peyğəmbər (s) belə buyurub: "Əgər bütün fəzilət və yaxşılıqlar bir şəxsiyyətdə toplansa, o, Fatimənin (s.ə) şəxsiyyətidir. (Onun məqamı) daha üstündür.
Həqiqətən qızım Fatimə, (varlıq aləmində) böyüklükdə və kəramətdə yer üzünün ən yaxşı insanıdır”. (Fəraidul-Səmteyn; cild.2, səh.68).
İmam Əskəri (ə) buyurub: "Biz Allahın məxluqata olan höccətiyik və nənəmiz Fatimə (s.ə), Allahın bizə olan höccətidir ”. (Təfsire Ətibul-bəyan; cild.13, səh.225).
Bütün o sözlərə baxmayaraq Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra necə də tez o Həzrətin (s) sözləri unuduldu?! Peyğəmbər (s) qızının haqqına necə yanaşdılar və onu hörmətinə riayət etdilər?! Halbuki, Peyğəmbər (s) həzrət Fatimənin (s) haqqında, istər ümumi istər xüsusi,
insanlara buyururdu: "Fatimə (s.ə) bədənimin bir hissəsidir; şübhəsiz ki, onu incidən məni incitmişdir”. Buna baxmayaraq, Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra ən böyük müsibət, qəriblik və məzlumiyyətlər baş verdi. Zahirdə özlərini Peyğəmbərin (s) səhabəsi kimi göstərənlər, onun evinə od vuraraq əziz həya ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 581 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

Cəməl döyüşü

 Hicri təqvimi ilə 36-cı il,  cəmadiul-əvvəl ayının 10-u "Cəməl" döyüşü baş verdi. Bu döyüş həzrət Əlinin (ə) ordusunun qələbəsi ilə nəticələndi. Cəməl hadisəsi Osmanın qətlindən sonra camaatın imam Əli (ə) ilə beyət etməsi ilə başladı. Beləki bu işdən xəbərdar olan Aişə, çox narahat olaraq həzrətlə mübarizə aparmaq üçün Məkkədə Osmana olunan zülmə görə fəryad etdi. Həzrət Əlinin (ə) hökumətində məqam dalısıyca olan Təlhə və Zubeyr, öz məqsədlərinə çatmayacaqlarını gördükdə, ümrə ziyarəti bəhanəsiylə Mədinədən çıxaraq Aişəyə qoşuldular. Həmçinin əvvəllər Osmanın məmuru olan və sonradan imam Əlinin (ə) vasitəsi ilə məmuriyyətdən azad olan Abdullah ibn Amir, Aişəyə kömək etmək üçün Məkkəyə gəldi və ona iki yüz dinar qiymətində bir dəvə hədiyyə etdi. 
Onlar hamısı Aişəyə təklif etdilər ki, Bəsrəyə tərəf yola düşsün. Çünki o şəhərin adamları Aişəni görəcəyi təqdirdə ona qoşulacaqdı.Aişə, onların təklifini qəbul edib  Bəsrəyə tərəf yola düşdü. Bu şəhərə daxil olduqdan sonra, onlar gecəylə həzrət Əlinin (ə) nümayəndəsi olan Osman ibn Hunəyfin evinə girib
onu əsir götürdülər və ona çoxlu işkəncələr verdilər. Hətta nəql olunur ki, onun saqqalını yoldular. Sonra beytul-malı ondan istədilər və mühafizəçilərin çoxunu öldürəndən sonra, müsəlmanların beytul-malını qarət etdilər. (Tətimmətul-muntəha; səh.32).
Qiyamçıların xəbəri, Mədinədə Əmirəlmöminin imam Əliyə (ə) çatanda, Səhl ibn Hunəyfi  öz yerinə təyin edib, Peyğəmbərin (s) bir çox  səhabəsi və Mədinənin sayir camaatı ilə birgə (rəvayətlərdə qoşunda olanların sayı dörd min nəfə ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 788 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

Mutə döyüşü

 Hicri təqvimi ilə 8-ci il,  cəmadiul-əvvəl ayının 6-cı günü "mutə" döyüşü baş verdi. Bu döyüşün baş verməsinə səbəb, "Haris ibn Uməyr Əzdi”nin Mutə torpaqlarında Şərhəbil ibn Ömərin göstərişi ilə tutulub boynunun vurulması oldu. (Vəqaye` əş-şuhur; səh-94).Peyğəmbər (s) bu xəbəri eşidəndə çöx narahat oldu və üç min nəfərdən ibarət qoşun yığaraq Cəfər ibn Əbi Talibi qoşun başçısı təyin etdi. Beləki əgər Cəfər şəhid olsa, ondan sonra Zeyd ibn Harisə və ondan sonra Abdullah ibn Rəvahe müsəlman qoşununun başçılığını öhdələrinə götürməli idi. Peyğəmbər (s) onalara tapşırdı ki, bacardıqları qədər kafirləri islama dəvət etsinlər. Qəbul etmədikləri təqdirdə onlarla döyüşsünlər.
İslam qoşunu Mutə torpaqlarına tərəf hərəkət etdi. Bu xəbəri eşidən Şərhəbil təşvişə düşdü və Rum padişahından kömək üçün böyük ordu istədi. Beləliklə, yüz min nəfər döyüşçüdən ibarət bir ordu, müsəlmanlarla döyüşə hazır oldu.Ordu üzləşdi və onlar arasında güclü müharibə başladı. Cənnətin şövqündən, iman və əqidəsinə əsaslanaraq döyüşən müsəlmanlar, nəhəng kafir ordusunun qarşısında mətanətlə
döyüşürdü. Bu arada ön cəbhədə şücaətlə döyüşən Cəfər ibn Əbu Talib (ə), gözlənilmədən özünü düşmən əhatəsində gördü və muhasirədə iki qolunu kəsdilər, çoxlu yara bədəninə vurulandan sonra şəhadətə çatdı. Ondan sonra, ordu başçılığı Zeyd ibn Harisəyə çatdı. Təəssüf ki, onu da şəhadətə yetirdilər və ondan sonra Abdullah ibn Rəvahə ordunun bayrağını qaldırdı. Lakin düşmən ordusunun hücumlarının çoxluğundan o da, şəhadət dərəcəsinə nail oldu. Peyğəmbərin (s) təyin etdiyi sərkərdələrin şəhadətindən sonra İslam
ord ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 527 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

Həzrət Zeynəbin (s) təvəllüdü

Hicri təqvimi ilə 5-ci il,  Cəmadiul-əvvəl ayının 5-i Bəni Haşimin uca məqamlı şəxsiyyətlərindən biri  həzrət Zeynəbi Kübra (s.ə), müqəddəs Mədinə şəhərində dünyaya göz açdı.(Rəyahinuş-şəriəh; cild-3, səh 33). Əziz atası həzrət Əli (ə) və mehriban anası iki dunya
xanımlarının sərvəri həzrət Fatimeyi-Zəhradır (s.ə). Rəvayət olunur ki, həzrət Zeynəbin (s) təvəllüdündə əziz İslam Peyğəmbəri (s) səfərə getdiyi üçün həzrət Zəhra (s.ə) bu mübarək körpənyə ad qoymaq üçün həzrət Əliyə (ə) verir. İmam Əli (ə) buyurur: "Mən bu işdə Peyğəmbərdən (ə) önə keçə bilmərəm; Peyğəmbər (s) səfərdən qayıdanadək gözləyəcəm, körpənin adını qoyacaq”.
 Səfərdən qayıdan Peyğəmbər (s), həmişə olduğu kimi öncə həzrət Fatimənin (s.ə) evinə daxil oldu. Həzrət Əli (ə) Peyğəmbərə (s) buyurdu: "Allah bizə bir
qız övladı əta etdi. Siz ona ad qoyun”. Həzrət (s) buyurdu: "Fatimənin (s.ə) övladları mənim övladlarım, onların ixtiyarları isə,Allahdadır.
Buna görə də, vəhyi və Allahın göstərişini gözlüyürəm”. Bu vaxt Cəbrail (ə) nazil oldu və buyurdu: "Allah sənə salam göndərir və buyurur: bu körpəni Zeynəb adlandır. Çünki Biz  "Lövhi-məhfuzda” bu adı onun üçün yazdıq”.
İslam Peyğəmbəri (s), o körpəni öpüb buyurdu: "Ümmətimdən burada olan və olmayanlara  tövsiyə edirəm ki, bu qıza ehtiram etsinlər. Çünki  o, Xədicəyi-Kübraya oxşayır”.(Setareqane Derəxşan; cild-2, səh.132)
Bir rəvayətdə də, deyilir ki,  həzrət Zeynəb (s.ə) uşaq ikən Peyğəmbər (s) onu yanına çağırarar öpü ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 498 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

İmam Hüseynin (ə) intiqamı uğrunda Muxtar Səqəfinin qiyamı

Muxtar, hicri təqviminin əvvəlində Kufə şəhərinin yaxınlığında yerləşən "Ləfğa”  adlı məntəqdə dünyaya göz açıb. Atası Əbu Übeydə Səqəfi anası isə Vəhəb ibn Omər ibn Mötəb ibn Rumənin qızıdır. 
Əbu Ümeydə islamın əziz peyğəmbərinin böyük səhabəlrindən hesab olunur. O, Ömər ibn Xəttabın xəlifəliyinin ilkin dövrlərində Hirə yaxınlığında müsəlmanların farslarla müharibəsi zamanı övladları ilə birlikdə qətlə yetirildi. (Əl-istiyab, c. 4, s. 350)
Muxtar şücaətli, ağıllı, hazırcavab bir kişi idi. Onun bəyənilmiş xislətləri var idi. Çox səxavətli, istedadlı idi. Məsələləri fərasət və zirəkliyi sayəsində asanlıqlar dərk edirdi. Yüksəy əxlaqi məziyyətə sahib, uzaqgörən idi.
Döyüşlərdə möhkəm və dözümlü idi. Əhli-beytə (ə)  qarşı bəslədiyi məhəbbət və onların düşmənləri ilə düşmənliyi sünni və şiələrin dilində əzbər olmuşdu. (Səfinətül-bihar, c. 1, s. 435) 
Məhəmməd ibn Məsud  nəql edir: "Muxtar, Abdullah ibn Ziyad və Ömər ibn Sədin başlarının İmam Səccadın  (ə) hüzuruna göndərdilər. O həzrət, şükür səcdəsi yerinə yetirib buyurdud: " Allaha həmd  edirəm ki, düşmənlərimdən intiqam aldı.” Sonra dua edib buyurdu: " Allah Muxtara yaxşı mükafat versin!” 
(Səfinətül-bihar, c. 1, s. 435)
Südəyr, İmam Baqirdən (ə) rəvayət edir ki, buyurub: " Muxtara nasəza deməyin! O bizi öldürənləri öldürdü, bizim intiqamımızı aldı, ərsizləri ərə verdi, zərurət olduqda bizim üçün mal göndrədi.”
(Əmali, şeyx Tusi, s. 424, -Cameür-ruvvat, c.2, s.220)
< ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 1089 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (1)

Müaviyə ibn Yəzidin xəlifəlikdən xaric olması

Yəzid ibn Müaviyə hicri təqvimi ilə 64-cü ildə cəhənnəmə vasil olduqdan sonra övladı Müaviyə onun yerinə oturdu. O, 40 gün keçdikdən sonra minbərə qalxıb xütbə oxudu. Atasının pis və zalım bir adam kimi xatırladıb ona lənət etdi. Onun rəftar və yolundan uzaq oduğunu bildirdi. Bərk ağlayıb xəlifəlikdən çəkildi. Onun mibnərinin aşağı tərəfində oturan Mərvan ibn Həkəm qalxıb dedi: "Xəlifə olmaq istəmirsənsə xəlifəliyin işini şuraya tapşır. Necə ki, Ömər ibn Xəttab belə etdi.” O, dedi: " Mən xəlifəliyin şirinliyini dadmamışam. Onun günahını necə boynnuma alım?! Müaviyə minbərdən ağağı düşdü, evin getdi.
Həmişə ağlayıb ah-zar edirdi. Nəhayət 25 və ya bir nəzərə görə 40 gündən sonra öldü.Diqqət olunası məsələ odur ki, bəzi şəxslər nəql edir ki, onu zəhərlədirlər və bu səbəbdən öldü. Vəlid ibn Utbə ibn Əbi Süfyan xəlifəlik tamahında idi. Müaviyə ibn Yəzidin cənazəsi üstə gəlib ona namaz qılıb bədənini Dəməşqdə basdırdı. Beləliklə də səltənət Əbu Süfyan sülaləsindən Mərvan sülaləsinə keçdi.(Təttimmətül-müntəha,s. 95).
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 769 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

İmam Cavadın (ə) övladı Musa Məbrəqənin vəfatı

Hicri təqvimi ilə 296-ci il, rəbiüs-sani ayının 22-ci günü, çərşənbə, İmam Cavadın (ə)övladı Musa Məbrəqə vəfat etdi. Onun künyəsi Əbu Cəfər, ləqəbi isə Məbrəqə idi. Ona belə adlanmaı ona görə idi ki, mübarək üzünə həmişə gözəl parçadan niqab vurardı.Musa Məbrəqə rəzəvi seyidlərdən hicri təqvimi ilə 256-cı ildə Quma şəhərinə gələn ilk şəxs idi. Lakin bu şəhərdə məskunlaşmış ərəblər onu Qumdan çıxardılar. Musa Kaşana getdi. Orada ona çoxlu ehtiram göstərdilər. Əbulsədim Hüseyn ibn Əli ibn Adəm və ərəb böyükərindən başqa bir kişi Qum şəhərinə daxil olanda ərəblər bidilər ki, Musa Məbrəqənin böyük şəxsiyyətə sahib olduğu anladılar.
 Ona görə də ehtiram və izzətlə onu Qum şəhərinə qaytardılar, ona çoxlu hörmət nümayiş etdirdilər. Onun üçün bir ev hazırlayıb bu şəhərinin ətrafında olan kəndlərdə neçə yer və bağ aldılar. İyirmi min dinar ona hədiyyə verdilər. Cənab Musa Məbrəqə dünyadan gedəndə Abbas ibn Ömər Qənəvi ona namaz qılıb çox izzət və ehtiramla hazırda Qumda "çehel əxtəran” adı ilə tanınmış məkanda onu dəfn etdilər. (Muəssisətül-İmam –Əl- Cəvad (ə): s . 51, -Biharül-ənvar, c. 50, s. 161).
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 488 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)

Əhli beyt (ə) Kəriməsi həzrət Fatimeyi-Məsumənin (ə.s) vəfatı

Hicri təqvimi ilə 201-ci il, həzrət Məsumə (s.ə) Qum şəhərində 17 gün qaldıqan sonra dünyaya gözünü bağladı. Bu böyük xanım, qardaşlardan bir çox ilə birlikdə əziz qardadşı İmam Rzanı (s.ə) görmək üçün Mədinədən Xorasana tərəf yola düşmüşdü. Yol üstündə Savə şəhərində abbasi hökumətinin məmurlarının hücumuna məruz qaldılar. Onlardan bir çoxu şəhadətə çatandan sonra bu hadisədən acı çəkib xəstələnən Əhli-beyt (ə) Kəriməsi (ə.s) Quma gəldi. Musa ibn Xəzrəcin evində 17 gün qaldıqdan sonra mübarək gözləri qardaşının camalı ilə aydın olmadan qərib bir ölkədə əhatəsini çoxlu qəm- kədər sarmış halda canını Yaradana təslim etdi və şiələri öz matəmində yasa qərq etdi.
 Nəql olunub ki, həzrət Məsumə (ə.s) üçün məzar hazırladılar. Kimin məzara daxil olub o həzrəti dəfn etməsi haqqında Əşərilər arasında söz-söhbət oldu. Nəhayət onlar bu işi Qadir adlı bir pərhizkar qoca kişiyə tapşırmaq haqqında qərara gəldilər və bir nəfəri onun arxasınca göndərdilər. Qadir gəlməzdən öncə özündə niqab olan iki süvari çöllükdən peyda oldu. Sürətlə yaxına gəldilər. Onlradan biri məzara daxil oldu. Digəri isə o həzrətin pak cəsədini götürüb məzara qoymaq üçün ona verdi. Dəfn mərasimi bitdikdən sonra o iki nəfər heç bir şəxslə danışmadan öz atlarına minib uzaqlaşdılar. (Tarixi-Qum, s. 213- Biharül-ənvar: c. 48, s. 290)(Səfinətül-bihar: c.3, s. 936, "Fətəmə” bölməsi)(Kamilül-ziyarat: s. 324).
Bərkidmə:
Kateqoriya: | Baxılıb: 430 | Müəllif: Elcin | Tarix: 02.04.2012 | Şərhlər (0)