İmam Hüseyn (ə) qiyamının hədəfi Allah taala Qurani-kərimdə buyurur: “(Ey müsəlmanlar!) Gərək aranızda (insanları) yaxşılığa çağıran və əmr be məruf və nəhy əz münkər edən bir dəstə camaat olsun! Həqiqətən bunlar nicat tapmış şəxslərdir.” (Ali-İmran surəsi, ayə 104) Əgər bir şəxs əmr be məruf və nəhy əz münkər edərsə, onda o, Allahın, Onun Rəsulunun (s) və kitabının yer üzərində xəlifəsidir. (Məcməul-bəyan, 2-ci cild, səh. 807) İmam Hüseyn (ə) Mühəmməd Hənəfiyyəyə vəsiyyətində belə buyurdu: «Mən rahatçılıq, xoş gün keçirtmək, zülm və fəsad etmək məqsədilə qiyam etmirəm. Əksinə, yalnız və yalnız cəddimin ümmətini islah etmək və nicat vermək üçün qiyam edirəm. İstəyirəm əmr be məruf və nəhy əz münkər edim, cəddimin və atamın getdiyi yol ilə gedim.» (Bihar, 44-cü cild, səh. 329) Ərbəin ziyarətində Allaha xitab edərək oxuyuruq: (Pərvərdigara! İmam Hüseyn (ə)) bəndələrini nadanlıq və azğınlıqdan nicat vermək üçün öz qanını sənin yolunda hədiyyə etdi. (Məfatihu-l-cinan, Ərbəin ziyarəti, səh. 468) Allahın Rəsulu (s) buyurub: «Həsən və Hüseyn istər qiyam edələr, istərsə də etməyələr hər ikisi imamdır.» (Bihar, cild 43, səh.29) Əmr bil-məruf və nəhy ənil-münkər yoldunda Hər hansı bir tayfa öz tövrünü dəyişməyincə, Allah taala da onun tövrünü dəyişməz. (Rəd surəsi, ayə 11) Həzrət İmam Hüseyn (ə) Kərbəlaya tərəf hərəkət etdikdə “Beyzə” adlı bir yerdə Peyğəmbəri Əkrəm (s)-in dilindən bu xütbəni oxudu: “Əgər bir nəfər, zalım bir sultanın zor gücünə hakimiyyət sürdüyünü, əldə etdiyi iqtidarı hesabına bəndəçilik əhdi olan ilahi peymanı sındırdığını, Allah hökmlərindən boyun qaçıraraq, Peyğəmbər (s)-in əmrlərinə itaət etmədiyini və xalqa rəftarında həddini aşdığını görsə və onu öz sözü və əməli ilə düz yola dəvət etməsə onu əyri yoldan döndərməyə çalışmasa, Allahın haqqıdır ki, onu da həmin zalımla birlikdə cəhənnəmə daxil etsin. Beləliklə də, zalımlar cərgəsində qərar tutsun.” (Yəni, zalımın zülmünü görüb, onunla mübarizə aparmayan müsəlmanın yeri cəhənnəmdir.) (Biharul-ənvar, cild 44, səh. 382, bab 37, rəvayət 2) İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: Allah taala Şüeyb peyğəmbərə vəhy edərək buyurur: Sənin qövmündən yüz min nəfər adamı əzab edəcəyəm ki, onlardan qırx min nəfəri günah əhli, altımış min nəfəri isə yaxşı adamlardır. Həzrət Şüeyb peyğəmbər (ə) təəccüblə dedi: Ey mənim Pərvərdigarım! “Günah əhli olan qırx min nəfəri əzab etmək istədiyini başa düşdüm, amma yaxşı adamları niyə?” Allah taala ona vəhy edib buyurdu: Çünki onlar günah əhli ilə saziş və pis əməllərinin üstünü ört-basdır edirlər. Mən qəzəbləndiyim işlərə, onlar qəzəblənmir. (Azərəxşi digər əz asimane Kərbəla, səh. 103) İmam Sadiq (ə) buyurub: Allah taala iki mələyə bir şəhəri alt-üst etməyi əmr edir. Mələklər həmin şəhərə çatdıqda gördülər ki, bir abid Allah taala ilə razu-niyaz edir. Mələklərdən biri digərinə dedi: Bu dua edən abidi görürsən? O biri mələk dedi: Bəli görürəm, amma sən öz vəzifəni icra et (yəni şəhəri alt-üst et). Əvvəlki mələk dedi: Mən Pərvərdigarıma müraciət etməyincə bir iş görən deyiləm. Sonra həmin mələk Allahın dərgahına qayıdaraq xitab etdi: Pərvərdigara! Mən şəhərə çatdıqda gördüm ki, filan bəndən sənə dua və razu-niyaz edir. Əmrinə əməl edək, yoxsa əmr dəyişib. Allah taala buyurdu: Əmr öz qüvvəsindədir, gedin şəhəri viran edin. Çünki heç vaxt bu adamın üzünün rəngi mənə xatir bozarıb, qeyzlənib dəyişməyibdir. Yəni bu şəxs şəhər əhlinin günah etdiyini gördüyü halda, çöhrəsində etiraz əlaməti olaraq qəzəb, narazılıq görünməyibdir. (Üsuli-kafi, cild 5, səh. 58, rəvayət 8) Əhli-beyt (ə) bəşəriyyət üçün bir ülgüdür Həqiqətən Allahın Rəsulu (s) sizin üçün gözəl bir örnək və nümümunədir. (Əhzab surəsi, ayə 21) İmam Hüseyn (ə) buyurmuşdur: Mənim məktəbim sizin üçün bir ülgüdür. (Mosuətu kəlimati-l-imamil Hüseyn (ə), səh. 361) İmam Hüseyn (ə) başqa bir yerdə belə buyurub: Allahın Rəsulu (s) mən və hər bir müsəlman üçün ülgüdür. (Vəqətut-təf, səh. 201) Həzrət Məhdi (ə) Fatimə (s)-ın şəxsiyyəti barəsində belə buyurur: Peyğəmbəri Əkrəmin qızı mənim üçün gözəl bir örnək və ülgüdür. (Bihar, cild 53, səh. 180) İmam Hüseyn (ə) buyurubdur: “Mənim yolumda və əqidəmdə olan şəxs heç zaman Yezid və Yezid kimilərdən beyət etməz.” (Məqtəli Xarəzmi səh. 184) Allah taala Fatimeyi Zəhranın fəziləti barəsində Peyğəmbəri Əkrəmə belə buyurub: Ey Əhməd, əgər sən olmasaydın kainatı yaratmazdım, əgər Əli olmasaydı səni yaratmazdır və əgər Fatimə olmasaydı hər ikinizi də yaratmazdım. (Cünnətul-asimə, səh. 148) Yazının tərtibində tərcümə olunmuş kitabların elektron versiyasından istifadə olunub.
اعمال مشترک اول هر ماه 1ـ دعا در زمان دیدن هلال خواندن دعاى هلال وارد شده است و أقلّش آن است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا. بهترین دعاى زمان رؤیت هلال دعاى 43 «صحیفه سجّادیه» است.(1) 2ـ قرآن خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».(2) 3ـ روزه از أمورى که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علّامه مجلسى»(رحمه الله) در «زادالمعاد» مى گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اوّل ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اوّل از دهه وسط ماه است.(3) 4ـ نماز شب اوّل ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسى و هر دردى ایمن گرداند. روز اوّل ماه: خواندن نماز اوّل ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «توحید» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «قدر» بخواند و بعد از نماز صدقه اى در راه خدا بدهد; هر کس چنین کند، سلامت خود را در آن ماه از خداوند متعال گرفته است.(4) اعمال مشترک روزهاى ماه رجب این اعمال مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مى شود. 1ـ روزه از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، از ناراحتى قیامت ایمن خواهد بود. در روایت دیگر آمده است روزه یک روز ماه رجب براى رضاى خدا، در بر دارنده رضوان الهى، خاموش کننده خشم خدا، و مسدود کننده درى از درهاى آتش است.(5) در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است: هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِلهِ الْجَلیْلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیْحُ اِلَّا لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَ هُوَ لَهُ اَهْلٌ.(6) 2ـ دعا 1) خواندن دعائى که امام صادق(علیه السلام) به شخصى تعلیم داد که در هر صبح و شام و بعد از هر نماز، آن را بخواند: بِسِمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیْم یا مَنْ اَرْجُوُه لِکُلِ خَیْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بالْقَلیلِ، یامَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،...الخ.(7) 2) در تمام ایام ماه خصوصاً در روز اول بخواند:« یا مَن یَمْلِکُ حَوآئِجَ السآئِلینَ...»(8) 3) در هرروز بخواند:« خابَ الْوافِدوُنَ على غَیْرِکَ...»(9) 4) شیخ طوسى(رحمه الله) مى فرماید: مستحب است، هر روز این دعا را بخواند: اَللّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ، وَالْألآءِ الْوازِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ،...(10) 5) شیخ طوسى(رحمه الله) از ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید، که از نوّاب چهارگانه حضرت مهدى(علیه السلام) است، این روایت را از آن حضرت نقل کرده که در هر روز از ایّام رجب، این داعا را بخوان: اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ، اَلْمأمُونُونَ عَلى سِرِّکَ،..الخ. 3ـ زیارت امام رضا(علیه السلام) زیارت امام رضا(علیه السلام) در ماه رجب مستحب است. در روایتى از امام جواد(علیه السلام) زیارت آن حضرت مورد تأکید قرار گرفته است.(11) 4ـ بجا آوردن حج عمره عمره رجبیه: انجام عمره در ماه رجب فضیلت فراوان دارد. طبق روایات اهل بیت(علیهم السلام)«عمره» در ماه رجب فضیلتى هم ردیف حج دارد. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده که از حضرت پرسیدند «عمره در ماه رجب افضل است یا ماه رمضان؟» فرمود: «عمره در ماه رجب افضل است». و نیز در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ، عُمْرَةُ رَجَب ;«با فضیلت ترین عمره، عمره در ماه رجب است».(12) 5ـ خواندن دعاى مخصوص این ماه در هر روز(13) 6ـ ذکر گفتن این ذکرها در این ماه توصیه شده است: الف) هزار بار «لا إله الَّا اللّه» ب) صد بار «أسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا إلهَ إِلّا هُو، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ». ج) هزار بار «أَسْتَغفِرُ اللّهَ ذا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ مِنْ جمیعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ».(14) 7ـ نماز در هر شب ماه رجب، دو رکعت نماز خوانده شود: به این نحو که در هر رکعت بعد از سوره حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک بار سوره اخلاص بخواند و پس از اتمام نماز، بگوید: لا إلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ وَ هُو حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىء قَدیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بَاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ الأُمّىِّ وَ آلِهِ. و سپس خواسته هاى خود را از خداوند طلب کند.(15) 8ـ اعمال «لیلة الرغائب» اولین شب جمعه ماه رجب «لیلة الرغائب» نام دارد که داراى فضیلت بسیارى است رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که فضیلت ماه رجب را بیان مى کرد، فرمود: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن شب را«لیلة الرغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیت بیان فرمود:« روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى گیرى، چون شب جمعه فرا رسید، بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى خوانى (هر دو رکعت به یک سلام)،به این صورت که در هر رکعت از آن، بعد از سوره «حمد» سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «اخلاص» مى خوانى; پس از اتمام نمازها هفتاد مرتبه مى گویى: «اللّهُمَ صَلِ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُوحٌ قُدُوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» سپس سر از سجده بر مى دارى و هفتاد مرتبه مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلىُّ الْأعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلا ئِکَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى، که ان شاءاللّه برآورده خواهد شد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت در باره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا برسد، خداوند پاداش این را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى مى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» او از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تا کنون چهرهاى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بوى تو خوشتر به مشامم نرسیده است» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال بجا آوردى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانى پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».(16) ______________ 1-وقایع الایّام، صغحه 11. 2-مفاتیح نوین، صفحه 579. 3- مفاتیح نوین، صفحه 580. 4-مفاتیح نوین، صفحه 579. 5- بحار الانوار، جلد 97، صفحه 47. 6- مفاتیح نوین، صفحه 607. 7- مفاتیح نوین، صفحه 615. 8- مفاتیح نوین، صفحه 608. 9- مفاتیح نوین، صفحه 608. 10- مفاتیح نوین، صفحه 609. 11- مفاتیح نوین، صفحه 619. 12-مفاتیح نوین، صفحه 619. 13- مفاتیح الجنان، صفحه 133. 14- مفاتیح نوین، صفحه 616. 15- مفاتیح نوین، صفحه 617. 16- مفاتیح نوین، صفحه 618.

İSLAM

İSLAM DİNİ

İslam — (ərəb. الإسلام‎‎, əl-'islām) monoteist- təkallahlı səmavi bir dindir. "İslam" adı, s-l-m (سلم) kökündən törənmişdir. Bu kökün ümumi olaraq qəbul edilən iki anlamı vardır:

İSLAMIN TARİXİ

AZƏRBAYCAN TARİXİ

GƏNCƏNİN TARİXİ

GƏNCƏ ABİDƏLƏRİ

PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.A.S)

ALLAHIN ADLARI

ƏHLİ-BEYT

NAMAZI BELƏ QILAQ

SUAL-CAVAB

TƏQLİD

İSLAM FƏLSƏFƏSİ

BİZİMLƏ ƏLAQƏ


Dini Musiqilər


Statistika






Saytda cəmi: 1
Qonaqlar: 1
İstifadəçilər: 0

Axtar


 Saytımızın bütün resurslarından rahat şəkildə istifadə etmək üçün aşağıdakı Brauzerlərdən istifadə etmək məsləhət görülür. Tövsiyyə olunun Brauzerlər aşağıdakılardır:

 Mozilla Firefox 

 OPERA 

 Google Chrome 

 SAFARi

QADIN və Hicab dərsləri








KEÇİDLƏR

QURBAN BAYRAMI


ORUCUN HÖKMLƏRİ


QƏDİR GECƏSİ NƏDİR?


FİTR BAYRAMI


TARİXİ ABİDƏLƏR
 

İSLAMDA BAYRAM

Təqvim

«  Yanvar 2012  »
Be Ça Çş Ca Cm Şb Bz
      1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031

Əlamətdar günlər

Праздники Азербайджана

Xəbərlər

Qan Yaddaşımız!

Azərbaycanın İşğal olunmuş Əraziləri
Dağlıq Qarabağ zonası ərazisi
4388 kv.km

UNUTMA!
Xocavənd
18 fevral 1992-ci il
Xocalı
26 fevral 1992-ci il
Şuşa
8 may 1992-ci il
Laçın
18 may 1992-ci il
Kəlbəcər
2 aprel 1993-cü il
Ağdərə
17 iyun 1993-cü il
Ağdam
23 iyul 1993-cü il
Cəbrayıl
18 avqust 1993-cü il
Füzuli
28 avqust 1993-cü il
Qubadlı
31 avqust 1993-cü il
Zəngilan
28 oktyabr 1993-cü il
Главная » 2012 » Yanvar » 08
İmam Hüseynin (ə) qızı, həzrət RÜQƏYYƏnin (ə.s) şəhadəti
Hicri-təqvimi ilə 61-ci il, səfər ayının 5-ci günü İmam Hüseynin (ə) kiçik qızı həzrət Rüqəyyənin (ə.s) şəhadəti Şamda baş verdi. (Əl-vəqaye vəl-həvadis: c. 5, s. 70) – Mədinədən Mədinəyədək: s. 963)
Rüqəyyə Xatun aşura vaqiəsində 3 və ya 4 yaşında idi. İmam Hüseyn (ə) ona çox məhəbbət bəsləyir o da atasını çox sevirdi.
Həzrət Rüqəyyə atası ilə birlikdə Mədineyi-münəvvərədən hicrət etdi. Bu azyaşlı qız, o həzrətin digər azyaşlılıarı kimi bu səfərdə çətinliyə, əzab-əziyyətə qatlaşdı, susuluq çəkdi və Peyğəmbərin (s) digər sülaləsi kimi Kərbəlaya gəlmişdi.
İmam (ə) və onun misilsiz yoldaşlarının şəhadətindən sonra Kufəlilərin əsiri oldu və əsirlər karvanı ilə birlikdə Kufə və Şama tərəf yollandı.
 Rüqəyyə Xatun, atasının fəraqında gecə-gündüz ağlayır və qərarsız idi. İsmət və paklıq sülaləsinin qadınları İmam Hüseynin (ə) şəhadət hadisəsi ondan və kiçiklərdən gizli saxlayırdı. Onlara deyirdilər ki, atalarınız səfərə getdilər. Əhli-beyt (ə) əsrilərini, Yezidin qəsrinin yaxınlığındakı Şam xarabalığına aparılanadək hadisə bu minvalla davam edirdi. Gecə yarısı o yuxudan oyandı. Solğun halda atasının sorağını aldı və ağlamağa başladı. Onun ağlamaq səsindən hərəmin xanımları və digər uşaqların da nalə və ağlamaq səsi ucaldı. Şivən səsi lənətlik Yəzidini qulağına çatanda Əhli-beytin (ə) müsibətini və dağını t ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 1853 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

İmam Məhəmməd Baqirin (ə) təvəllüdü
Beşinci İmam Məhəmməd ibn Əli ibn Hüseyn (ə) bir rəvayətə görə hicri təqvimi ilə 57-ci il, səfər ayının 3-cü günü Mədinədə dünyaya gəlib aləmə dilrüba camalı ilə cilvələndirdi.
Həzrətin künyəsi:
Əbu Cəfər.
Məşhur ləqəbləri:
Baqir və ya Baqirül-ülum
Onun uca anası Ümmi Əbdüllah Fatimə - İmam Həsənin (ə) qızıdır. Ona görə də İmam Baqir (ə) ana tərəfdən də ələvidir; yəni atadan Hüseyni, anadan Həsənidir. Onun anasının cəlal və məqamı haqqında təkcə bununla kifayətlənir ki, İmam Sadiq (ə) onun haqqına buyurub: " İmam Həsənin (ə) sülaləsində onun kimi qadın yox idi.” (Üsuli-kafi, c. 1, s. 469)
O böyük xanım, aşura hadisəsində Kərbəlada olub, Zeynəb (ə.s) və Əhli-beytin (ə) digər xanımları ilə birgə əsirliyin acısı və aşuranın böyük müsibətlərini dadıb. Kərbəladan Şamadək olan hadislərin şahidi olub. Aşuranın və Hüseyn (ə) qiyamının mənasını aləmə çatdırmaqda rolu olub.
Həzrət İmam Baqir (ə) Kərbəlda-  aşura hadisəsində 4 yaşlı bir körpə idi. O da, orada olan uşaqlarla birlikdə susuzluq əzabını dadmış bəni-üməyyə tərəfindən onların sülaləsinə duş olmuş müsibətləri yaxından öz mübarək gözləri ilə görüb. O həzrətin özündən belə nəql olunub:
"Cəddim Hüseyni (ə) şəhadətə çatdırılan zaman dörd yaşım var idi.  O həzrətin şəhadət hadisəsini və o gün bizə olanların hamısını xatırlayıram.” (Tarixi -Yəqubi, c.2, s. 320)
İmam Məhəmməd Baqirin (ə) ən məşhur ləqəbi "Baqirül-ülum”dur. O ləqəbi i ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 619 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Zəngiyan qiyamının məğlubiyyəti və “Sahibüz-zənc”-in öldürülməsi
Hicri təqvimi ilə 121-ci il, səfər ayının Əli ibn Hüseyn (ə) şəhadətə çatdı.
Hicri təqvimi ilə 3-cü əsrdə özünü ələvilərə mənsub sayan Əli ibn Məhəmməd başçılığı ilə qulların qiyamı uzun müddət ərzində zalım abbası hökumətinin gözündən yuxunu qaçırdı. Zəngiyan qiyamı, abbasi xəlifəsinin əleyhinə məhrumların ən böyük qiyamı idi. "Sahibi-zənc” adı məşhur olan Əmir Zəngiyan, qulları öz ətrafında topladıqdan sonra hicri təqvimi ilə 255-ci il, ramazan ayının 27-ci günü öz qiyamına başladı. O dövrün abbasi xəlifəsi Mötəmid, 15 il müddətində onlarla döyüşdü və onların qarsısın almaq üçün çoxlu itgilər verdi. Lakin Sahibi-zənc qrupunun daşıdıqları xoşgüzəranlıq, lovğalıq-ağalıq xüsusiyyəti onların arasını vurdu. Ordu, illərlə camaatın malını tarac etmək,  günahsız adamları ölürməyə başladılar. Özləri üçün cah-cəlallı saraylar tikdilər. Quldarlığın əleyhinə qiyam edənlərin özləri Allahın xəlqini qulluğu götürməklə məşğul olurdular.
(Ruzşomar qəməri, s. 32)
Sahibi-zəncin özünü Əhli-beytə aid sayması xüsusi ilə də Əhli-sünnə kitablarında təsdiqlənir. Ona görə bəzi məsələləri buruda xatırlayaq:
1. Onun qiyamı İmam Həsən Əskərinin (ə) dövündə baş verib. O cənabdan onun əmələni təsdiq edən heç bir rəvayət yoxdur. Əllamə Məclisi (r) Sahibi-Zənc haqqında yazır: " Onun nəsəb, məzhəb və rəftar baxımından Əhli-beytlə (ə) heç bir bağlılığı yoxdur, İmam külli olaraq onu danır.” (Kəşfül-ğəmmə, c. 3, s. 305- Biharül-ənvar, c. 50, s. 293)
2. Paklıq və ismət Əhli-beytin (ə) camaat arasında sahib olduqları müqəddəslik və məhəbbətlə hamını ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 587 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Cənab Əli ibn Hüseynin (ə) şəhadəti
Hicri təqvimi ilə 121-ci il, səfər ayının Əli ibn Hüseyn (ə) şəhadətə çatdı.
Şeyx Müfid yazır:  Zeyd abid, pərhizkar, fəqih, səxafətli, şücaətli bir şəxs idi. Həmişə Quran tilavət etdiyinə görə ona "Həlifül-Quran”  adı ilə şöhrət qazanmışdı. (Əl-İrşad, s. 286 – Biharül-ənvar, c. 46, s. 186)
Ona şöhrət  qazandıran digər bir amil də İmam Sadiqin (ə) dövründə, abbasi xəlifəsi Hişam ibn Əbdülməliyin əleyhinə etdiyi qanlı qiyamıdır. Diqqət olunası məsələ odur ki, bir qrup şəxs İmam Səccaddan (ə) sonra onun imamlığına etiqad bəsləyirlər. Bəlkə də onlar, Zeydin qiyamını onun imamlığı kimi qələmə vermiş olsunlar. Halbuki bu məsələ düz deyil. Çünki onlar, İmam Səccaddan (ə) sonra İmam Baqirin (ə) və ondan sonra da imam Sadiqin (ə) imam olduğundan xəbərsizdir.   (Müntəhayül-əmal, s. 732)
Hər halda bu qiyamda o, məzulmcasına və ürəkyandıran şəkildə şəhadətə çatdı.
İmamların (ə) Zeyd üçün ağlaması göstərən çoxlu hədislər var. Rəsuli-əkrəm  (s) onun şəhadət xəbərini öncədən vermişdi.
Hüzeyfə ibn Yəman deyir: " Peyğəmbər (s) hər vaxt Zeyd ibn Harisə baxsaydı buyurardı: "Allah yolunda, mənim məzlum Əhli-beytim (ə) və ümmətim yolunda dara çəkiləcək Zeydin adaşıdır.” Sonra ona işarə edib buyurardı: Zeyd! Gəl mənim yanıma, yaxınlaş mənə.” Sənin adın bir addır ki, onu sevirəm. Sən, mənim Əhli-betyimin (ə) əzizinin adaşısan.”(Müntəhayül-əmal, s. 732)
İmam Sadiqin  (ə) səhabələrindən biri olan Həmzə ibn Himrandan rəvayət olunub ki, İmam, cənab Zeydin başına gələcək işkəncə və faciəyə görə bərk hüznlü və ağlar ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 634 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Əhli-beyt (ə) əsirlərinin Yezidin məclisinə daxil olması
Əsirlər karvanı Şama daxil olduqdan sonra onları Şəhərin Məscidi-camesinə tərəf apardılar. Yezdin məclisinə daxil olmağa icazə fərmanını  gözləmək üçün orada durdular. Daxil olmağa icazə verildikdən sonra hicri  təqvimi ilə 61-ci il, səfər ayının 2-ci günü  Əhli-beyt (ə) kişilərinin qolları boyunlarına bağlı, bütün  uşaq və qadınları bir zəncirə bağladıqları halda Yezidin Məclisinə apardılar. Yezid, öz etdiyindən qürurlanaraq taxta söykənib şadlıq məclisi qurmuşdu. Şəhidlər başçısının müqəddəs başını yudular. Mübarək saqqılın daraqlayıb qızıl teştin içində Yezidin önündə qoydular. O, əlindəki çubuqla həzrətə ədəbsizlik edirdi. Ərəbin Əqiləsi Zeynəbi-Kubra (ə.s), bu mənzərəni görəndə əl atdı, çaki-giribana, fəryad etdi: "Vay Hüseyn! Vay Rəsulullahın sevimlisi!”  O həzrətin səsindən orada olnalar ağalamağa başladı. Rəsuli-əkrəmin (s) səhabəsi  Əbu Bərəzə Əsləmi Yezidə xitab edərək dedi: Elə bir kəsin dodaqlarına ədəbsizlik edirsən ki, Allahın Rəsulunun (s) onu öpüyünün şahidi olmuşam.
Həsən (ə) və Hüseynə (ə) buyururdu ki, "Siz cənnət cavanlarının Ağasısınız”? Ey Yezid! Allah səni yox etsin, Allah sənə lənət etsin!” (Müntəhayül-əmal, s. 601)
Yezid,  arpa suyu istəyir, öz dostlarına verir, qumar oynayan və şərab içən halda Əba Əbdüllahül-Hüseynin (ə) müqəddəs başınının hörmətini saxlamırdı ki, qələm onu yazmaqdan utanır.
Hüseynin (ə) qızı Səkinə (ə.s) buyurub: "And olsun Allaha! Yeziddən daha kafir, daha zalım və daha daşürək görmədim.”
İmam Əli ibn Musa ər-Rza (ə) bu barədə buyurub: Bizim şiələrimiz heç vaxt arpa suyu (pivə) içm ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 685 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Əhli-beytin (ə) əsirlər karvanının Şama daxil olması
Hicri təqvimi ilə 61-cı il, səfər ayının ilk günü Əhli-beytin (ə) əsirlər karvanı Şam şəhərinə daxil oldular. Şam şəhərinin əhalisi Müaviyənin mənfi təbliğatı nəticəsində Əhli-beytin (ə) ziddinə olaraq pak islama yad baxır, Müaviyənin islamına üz tutmuşdlar. Məl`un Yezid, Şam əhalisinə göstəriş vermişdi ki, Əhli-beytin (ə) Şama daxil olması münasibəti ilə şadlıq şənlik məclisi qursunlar. (Müntəhayül-ə`mal, s. 519)
Peyğəmbərin (s)  səhabələrindən olan Səhl ibn S`əd Sa`idi nəlq edir ki, Beytül-müqəddəsə hərəkət edən zaman yolüstü Şama çatdım. Şəhərə daxil olan zaman şəhəri bəzənmiş və şənliyə hazır gördüm. Qadınlar təbil və dəflərlə şənliyə tələsirdilər. Elə təsəvvür etdim ki, bu məntəqədə bayram var ki, mənim ondan xəbərim yoxdu. Axtarış və sorğulardan sonra anladım ki, təəssüf! Camaatın şənliyinin səbəbi qəlbləri dağlanmış Əhli-beytin (ə) Şama daxil olmasıdır.
Alçaq şamlılar, məl`un Yezidin göstərişini yerinə yetirmək də səhlənkarlıq etməmişdilər. Evlərin damlarına rəngarəng bayraqlar sancıb hər bir keçid də şərab məclisi qurmuşdular. Camaat dəstə-dəstə şəhərin darvazasına tərəf axışırdı ki, əsirlərin karvanına tamaşa etsinlər. (Müstədrəküs-səfinətül-bihar: c. 6, s. 294 )
Əhli-beyt şəhidlərinin (ə) müqəddəs başlarını Saat darvazasından içəri daxil etdilər. Ən öndə Bəni-haşimin qəməri həzrət  Abbasın (ə) nurlu başı idi. Başlar arasında Şəhidlər Ağasının (ə) pak başı dodaqlarında təbəssüm olduğu halda, əzəmətli, fövqəladə bir cah-cəlalla gözə dəyirdi.  Şərəfli saç-saqqalını külək sağa-sola tərəf tərpədirdi. (Müntəhayül-ə`mal, s. 594)
Səhl ibn Sə`d Sa`idi dey ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 604 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Süffeyn müharibəsi
Hicri təqvimi ilə səfər ayının 1-də Süffeyn müharibəsi baş verdi. Hadisə belə başladı: təqvalılar mövlası həzrət Əli (ə) camaatın təzyiqi ilə  zülmə və ədalətsizlikdən, ələvi ədalətindən yoruub zahiri xiləfəliyi qəbul edib, camaata vəd verdikləri şəkildə hər bir xilaf və zülmə əl atdılar.  O səbəbdən özünün xəlifəliyinin ilk günlərində hökumətə səlahiyyəti olmayan Müaviyənin göstərişini tətbiq etdilər. O isə, tam mənada quldurcasına Əmirəlmömininin (ə) fərmanından boyun qaçırıb həzrətin hökumətini zəiflətmək və  dövlətin qanunları pozmağa çalışırdı. Ona görə də həzrət, cəməl fitnəsi sona çatdıqdan sonra özünü bu zalımın tüğyanına hazırladı. Əmirəlmömininin (ə) və Müaviyənin orudusu Süffeyn adlı bir yerdə Rüqqə şəhərinin cənubunda, Fərat çayının kənarında üzləşdi. Sıraya düzüldülər. 
Təqvlılar mövlası həzrət Əlinin (ə) məktubları Müaviyənin daş qəlbinə təsir etmədikdə, hicri təqvimi ilə 38-ci il, səfər ayının əvvəlində döyüş qaçılmaz oldu. (Tətimmətül-muntəha, səh. 39)
Döyüş boyu ismət, kərəm və paklıq sülaləsindən cilvələr zühur edirdi. Müaviyyənin ordusu neçə dəfə suyu ələ keçirsələr də təqvalılar Mövlasının (ə) qoşunu onu yenə də geri aldılar. Xəbis Müaviyyə onu ələ keçirəndə həzrət Əlinin (ə) sudan istifadə etməsiə mane olurdu.  Amma islam qoşunun əlinə keçəndə ondan Müaviyyənin qoşnunun istifadə etməsinin qarşsını almırdı. Orada bir lütf də gerçəşləşdi. Belə ki, suyun xilas olması bir dəfə İmam Hüseynin (ə) əli ilə həyata keçdi. Şəhidlər Ağası da onların sudan istifadə etməinin qarşıını alımdı. Əlbəttə, kərəm və lütf sülaləsindən bunu gözləməmək olmazdı. Əhli-beytin (ə) za ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 875 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

İmam Cavadın (ə) Bağdada sürgün olunması
Hicri təqvimi ilə 220-ci il, məhərrəm ayının 28-ci günü, Mötəsimin göstərişi ilə İmam Cavad (ə) Bağdada sürgün olundu. (Əl-İrşad, c.2,s. 295)
İmam Cavadı (ə) Mədinədən Bağdada sürgün etməklə Mötəsim istəyirdi ki, onu  və onun şiələrlə əlaqəsini nəzarət altında saxlasın və məhdudlaşdırsın.

Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 534 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Əhli-beyt (ə) əsirləri karvanının Bələbəkə daxil olması

Bir rəvayətə əsasən Əhli-beytin (ə) əsirlər karvanı hicri təqvimi ilə 61-cı il, məhərrəm ayının 28-ci günü Şama istiqamətində hərəkət edərkən Bələbək şəhərinə daxil oldu. O şəhərin cahil camaatı hökumtəin nizəli məmurlarını önünə çıxıb onları müfəssəl şəklidə qarşıladılar. Bu mənzərəni görən Ümm Gülsüm (ə.s) onlara nifrin etdi. (Qəlaidl-nühur, s. c. Məhərrəm və səfər, s. 332)
1. Hüzeyfə ibn Yəmanın rehləti
Hüzeyfə ibn Yəman İslamın əziz Peyğəmbərinin (s) böyük və həzrət Əlinin (ə) böyük səhabələrindən idi. O, həzrət Siddiqeyi-Tahirə Fatimeyi-Zəhranın (ə.s) cənazəsinə namaz qılan yeddi nəfərdən biri idi.
Qədir Xum hadisəsidən sonra münafiqlər bir sui-qəsd planlaşdırdılar. Onlar istirdilər ki, QədirXumdan qayıdan zaman dağlar arasından keçən yolda Peyğəmbərin (s) dəvəsini ürkütsünlər və beləliklə də camaat və  o həzrət dərə yuvarlansınlar.

Amma Cəbrail bu planı Allahın Rəsuluna (s) çatdırdı. Peyğəmbər (s) nəzərdə tutulan yerə çatanda münafiqlər içində daşı qırıqları olan qabları buraxdılar və hay-haray salmağa başladılar. Amma Əmmar, Allahın Rəsulunun (s) dəvəsinin cilovunu möhkəm tutdu. Hüzeyfə də o həzrətin yanında idi. Beləliklə də münafiqlərin planı baş tutmadı. Peyğəmbər (s), münafiqləri bir-bir Hüzüyfəyə tanıtdırdı. Onlar aşağıdakılardan ibarətdir: "Əbu Bəkr, Ömər, Osman, Əbu Übeydə, Məaz ibn Cəbəl, Salim, Müaviyə, Əmr ibn As, Təlhə, Səd ibn Əbi Vəqqas, Əbdür-rəhman ibn Ovf, Əbu Musa Əş`əri, Müğeyrə ibn Şöbə və Əbu Hüreyrə. Hüzeyfə bütün bunları yadda saxladı.
< ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 568 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Əli ibn Həsən Müsəlləsin şəhadəti / 2. Məkkə şəhərinin mühasirəsi

Məkkə şəhərinin mühasirəsi, Yezidin qoşunu tərəfindən Kəbənin daşa basılması
Şəhidlər ağası (ə) və onun köməkçilərinin Kərbəlada şəhadətindən və o həzrətin Əhli-beytinin (ə) əsirliyindən  sonra Yezid ibn Müaviyənin çöhrəsi bütün müsəlmanlar üçün  daha artıq etirbarsız oldu. Yezid hökumətinin məmurlarının fəsad və özbaşınalığı camaatı Yezidin əleyhinə qalxmağa məcbur etdi.  Hicri təqvimi ilə 63-cü il, Hicazda Yezidin əleyhinə elə bir şəkildə üsyanlar oldu ki, Məkkə əhalisi açıq şəkildə Yezidin o şəhərdəki məmurları ilə silahlı döyüşdülər. Onlar , Məkkəni Yezid məmurlarının əlindən qurtardılar. Bu xəbər yayıldıqdan sonra Şam qoşunları Məkkəyə hücum edib hicri təqvimi ilə 64-cü il, məhərrəm ayının 26-cı günü  o şəhəri mühasirəyə aldılar. Onlar, Məkkə ətrafının yüksəklikləridə böyük mancanaqlar (daşatan qurğular) yerləşdirib onlar vasitəsi ilə Məkkəni daşa tutdular. 
Şəhərin camaatı Məscidül-harama sığındılar. Həsin ibn Numeyr göstəriş verdi ki, Məscidül-haramı da hədəf seçsinlər. Məkkənin bu mühasirəsi və oraya hücum, 45 gün davam etdi. (Kamil ibn Əsir, c. 4, s. 124) 

Əli ibn Həsən Müsəlləsin şəhadəti 
Əli ibn Həsən Müsəlləs Hicri təqvimi ilə 146-ci il, məhərrəm ayının 26-cı günü Əli ibn Həsən ibn Həsən ibn Həsən ibn Əli (ə) 45 yaşında ikən mübarək əl-ayağını zəncirlənmiş halda və gecə-gündüzün seçilmədiyi biz zindanda şəhadətin ən yüskək mərtəbəsinə ucaldı. (Müntəhayül-amal, 4-ü bab, 6-ci fəsl,  s. 363)
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 514 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)

Seyyidül-Sacidin Əli ibn Hüseynin (ə) şəhadəti

Məşhur rəvayətə görə imam Səccad (ə) hicri təqvimi ilə 94-cü il, məhərrəmin ayının 25 şəhadətə çatıb. O həzrət (ə) adı, camaat arasında daşıdığı əhəmiyyətli xüsusiyətlərlə tarixin yaddaşına həkk oldu.Onun bərəkətli ömrü, islam tarixində ən keşməkeşli dövrlərdən birinə təsadül edirdi. O həzrətin gözəl əxlaqi fəzilətləri hər bir məclisdə danışılırdı. İmam, camaatın məhəbbətini qazanıb onların ürəyində özünə yer alımışdı. Bu isə əməvilər üçün dözülməz bir hal idi və onları incidirdi. Hamıdan daha çox İbn Əbdülməlikin oğlu imama qarşı ürəyin kin bəsləyirdi və dəfələrlə demişdi: "Əli ibn Hüseyn (ə) dünyada olduqca mənə rahatlıq yoxdur”. Ona görə də o, hakimiyyətin cilovunu ələ adlıqda, imamı zəhərləyib öldürməık qərarına gəldi. Öldürücü bir zəhəri Mədinəyə, nəzədə tutulan işi yeriə yetirənə göndərib göstəriş verdi ki, onu imama yedirtsin.
 O nanəcib də məlun oğlunun göstərişini həyata keçirdi. Zəhər imam mübarək bədəninə yayılıb təsirini göstərdi. Beləliklə Seyidüs-Sacidin - Əli ibn Hüseyn (ə) 57 yaşında müqəddəs Mədinədə şəhərində şəhadətə çatdı. İmam Səccadın (ə) pak bədəni,  Mədinə şəhərində bənzərsiz şəkildə torpağa tapşırıldı. Müxtəlif məntəqələrdən dəstə-dəstə insan kütləsi  onun  cənazəsinin dəfnində iştirak etdi. Hamılıqla həzrətin şəhdətinə görə qəlbi sınıq və hüznlü idi. Məzlum İmamla vidalaşdıqları üçün  göz yaşı tökdülər. İmam Baqir (ə) əziz atasının pak bədənini Bəqi məzarlığında əmisi Müctəbanın məzarının kənarında dəfn etdi.           
Harun Ər-Rəşid həy ... ƏTRAFLI »
Bərkidmə:
Kateqoriya:
| Baxılıb: 554 | Müəllif: Elcin | Tarix: 08.01.2012 |
Şərhlər (0)