İmam Hüseyn (ə) qiyamının hədəfi Allah taala Qurani-kərimdə buyurur: “(Ey müsəlmanlar!) Gərək aranızda (insanları) yaxşılığa çağıran və əmr be məruf və nəhy əz münkər edən bir dəstə camaat olsun! Həqiqətən bunlar nicat tapmış şəxslərdir.” (Ali-İmran surəsi, ayə 104) Əgər bir şəxs əmr be məruf və nəhy əz münkər edərsə, onda o, Allahın, Onun Rəsulunun (s) və kitabının yer üzərində xəlifəsidir. (Məcməul-bəyan, 2-ci cild, səh. 807) İmam Hüseyn (ə) Mühəmməd Hənəfiyyəyə vəsiyyətində belə buyurdu: «Mən rahatçılıq, xoş gün keçirtmək, zülm və fəsad etmək məqsədilə qiyam etmirəm. Əksinə, yalnız və yalnız cəddimin ümmətini islah etmək və nicat vermək üçün qiyam edirəm. İstəyirəm əmr be məruf və nəhy əz münkər edim, cəddimin və atamın getdiyi yol ilə gedim.» (Bihar, 44-cü cild, səh. 329) Ərbəin ziyarətində Allaha xitab edərək oxuyuruq: (Pərvərdigara! İmam Hüseyn (ə)) bəndələrini nadanlıq və azğınlıqdan nicat vermək üçün öz qanını sənin yolunda hədiyyə etdi. (Məfatihu-l-cinan, Ərbəin ziyarəti, səh. 468) Allahın Rəsulu (s) buyurub: «Həsən və Hüseyn istər qiyam edələr, istərsə də etməyələr hər ikisi imamdır.» (Bihar, cild 43, səh.29) Əmr bil-məruf və nəhy ənil-münkər yoldunda Hər hansı bir tayfa öz tövrünü dəyişməyincə, Allah taala da onun tövrünü dəyişməz. (Rəd surəsi, ayə 11) Həzrət İmam Hüseyn (ə) Kərbəlaya tərəf hərəkət etdikdə “Beyzə” adlı bir yerdə Peyğəmbəri Əkrəm (s)-in dilindən bu xütbəni oxudu: “Əgər bir nəfər, zalım bir sultanın zor gücünə hakimiyyət sürdüyünü, əldə etdiyi iqtidarı hesabına bəndəçilik əhdi olan ilahi peymanı sındırdığını, Allah hökmlərindən boyun qaçıraraq, Peyğəmbər (s)-in əmrlərinə itaət etmədiyini və xalqa rəftarında həddini aşdığını görsə və onu öz sözü və əməli ilə düz yola dəvət etməsə onu əyri yoldan döndərməyə çalışmasa, Allahın haqqıdır ki, onu da həmin zalımla birlikdə cəhənnəmə daxil etsin. Beləliklə də, zalımlar cərgəsində qərar tutsun.” (Yəni, zalımın zülmünü görüb, onunla mübarizə aparmayan müsəlmanın yeri cəhənnəmdir.) (Biharul-ənvar, cild 44, səh. 382, bab 37, rəvayət 2) İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: Allah taala Şüeyb peyğəmbərə vəhy edərək buyurur: Sənin qövmündən yüz min nəfər adamı əzab edəcəyəm ki, onlardan qırx min nəfəri günah əhli, altımış min nəfəri isə yaxşı adamlardır. Həzrət Şüeyb peyğəmbər (ə) təəccüblə dedi: Ey mənim Pərvərdigarım! “Günah əhli olan qırx min nəfəri əzab etmək istədiyini başa düşdüm, amma yaxşı adamları niyə?” Allah taala ona vəhy edib buyurdu: Çünki onlar günah əhli ilə saziş və pis əməllərinin üstünü ört-basdır edirlər. Mən qəzəbləndiyim işlərə, onlar qəzəblənmir. (Azərəxşi digər əz asimane Kərbəla, səh. 103) İmam Sadiq (ə) buyurub: Allah taala iki mələyə bir şəhəri alt-üst etməyi əmr edir. Mələklər həmin şəhərə çatdıqda gördülər ki, bir abid Allah taala ilə razu-niyaz edir. Mələklərdən biri digərinə dedi: Bu dua edən abidi görürsən? O biri mələk dedi: Bəli görürəm, amma sən öz vəzifəni icra et (yəni şəhəri alt-üst et). Əvvəlki mələk dedi: Mən Pərvərdigarıma müraciət etməyincə bir iş görən deyiləm. Sonra həmin mələk Allahın dərgahına qayıdaraq xitab etdi: Pərvərdigara! Mən şəhərə çatdıqda gördüm ki, filan bəndən sənə dua və razu-niyaz edir. Əmrinə əməl edək, yoxsa əmr dəyişib. Allah taala buyurdu: Əmr öz qüvvəsindədir, gedin şəhəri viran edin. Çünki heç vaxt bu adamın üzünün rəngi mənə xatir bozarıb, qeyzlənib dəyişməyibdir. Yəni bu şəxs şəhər əhlinin günah etdiyini gördüyü halda, çöhrəsində etiraz əlaməti olaraq qəzəb, narazılıq görünməyibdir. (Üsuli-kafi, cild 5, səh. 58, rəvayət 8) Əhli-beyt (ə) bəşəriyyət üçün bir ülgüdür Həqiqətən Allahın Rəsulu (s) sizin üçün gözəl bir örnək və nümümunədir. (Əhzab surəsi, ayə 21) İmam Hüseyn (ə) buyurmuşdur: Mənim məktəbim sizin üçün bir ülgüdür. (Mosuətu kəlimati-l-imamil Hüseyn (ə), səh. 361) İmam Hüseyn (ə) başqa bir yerdə belə buyurub: Allahın Rəsulu (s) mən və hər bir müsəlman üçün ülgüdür. (Vəqətut-təf, səh. 201) Həzrət Məhdi (ə) Fatimə (s)-ın şəxsiyyəti barəsində belə buyurur: Peyğəmbəri Əkrəmin qızı mənim üçün gözəl bir örnək və ülgüdür. (Bihar, cild 53, səh. 180) İmam Hüseyn (ə) buyurubdur: “Mənim yolumda və əqidəmdə olan şəxs heç zaman Yezid və Yezid kimilərdən beyət etməz.” (Məqtəli Xarəzmi səh. 184) Allah taala Fatimeyi Zəhranın fəziləti barəsində Peyğəmbəri Əkrəmə belə buyurub: Ey Əhməd, əgər sən olmasaydın kainatı yaratmazdım, əgər Əli olmasaydı səni yaratmazdır və əgər Fatimə olmasaydı hər ikinizi də yaratmazdım. (Cünnətul-asimə, səh. 148) Yazının tərtibində tərcümə olunmuş kitabların elektron versiyasından istifadə olunub.
اعمال مشترک اول هر ماه 1ـ دعا در زمان دیدن هلال خواندن دعاى هلال وارد شده است و أقلّش آن است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا. بهترین دعاى زمان رؤیت هلال دعاى 43 «صحیفه سجّادیه» است.(1) 2ـ قرآن خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».(2) 3ـ روزه از أمورى که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علّامه مجلسى»(رحمه الله) در «زادالمعاد» مى گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اوّل ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اوّل از دهه وسط ماه است.(3) 4ـ نماز شب اوّل ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسى و هر دردى ایمن گرداند. روز اوّل ماه: خواندن نماز اوّل ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «توحید» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سى مرتبه سوره «قدر» بخواند و بعد از نماز صدقه اى در راه خدا بدهد; هر کس چنین کند، سلامت خود را در آن ماه از خداوند متعال گرفته است.(4) اعمال مشترک روزهاى ماه رجب این اعمال مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مى شود. 1ـ روزه از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، از ناراحتى قیامت ایمن خواهد بود. در روایت دیگر آمده است روزه یک روز ماه رجب براى رضاى خدا، در بر دارنده رضوان الهى، خاموش کننده خشم خدا، و مسدود کننده درى از درهاى آتش است.(5) در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است: هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِلهِ الْجَلیْلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیْحُ اِلَّا لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَ هُوَ لَهُ اَهْلٌ.(6) 2ـ دعا 1) خواندن دعائى که امام صادق(علیه السلام) به شخصى تعلیم داد که در هر صبح و شام و بعد از هر نماز، آن را بخواند: بِسِمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیْم یا مَنْ اَرْجُوُه لِکُلِ خَیْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بالْقَلیلِ، یامَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،...الخ.(7) 2) در تمام ایام ماه خصوصاً در روز اول بخواند:« یا مَن یَمْلِکُ حَوآئِجَ السآئِلینَ...»(8) 3) در هرروز بخواند:« خابَ الْوافِدوُنَ على غَیْرِکَ...»(9) 4) شیخ طوسى(رحمه الله) مى فرماید: مستحب است، هر روز این دعا را بخواند: اَللّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ، وَالْألآءِ الْوازِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ،...(10) 5) شیخ طوسى(رحمه الله) از ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید، که از نوّاب چهارگانه حضرت مهدى(علیه السلام) است، این روایت را از آن حضرت نقل کرده که در هر روز از ایّام رجب، این داعا را بخوان: اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ، اَلْمأمُونُونَ عَلى سِرِّکَ،..الخ. 3ـ زیارت امام رضا(علیه السلام) زیارت امام رضا(علیه السلام) در ماه رجب مستحب است. در روایتى از امام جواد(علیه السلام) زیارت آن حضرت مورد تأکید قرار گرفته است.(11) 4ـ بجا آوردن حج عمره عمره رجبیه: انجام عمره در ماه رجب فضیلت فراوان دارد. طبق روایات اهل بیت(علیهم السلام)«عمره» در ماه رجب فضیلتى هم ردیف حج دارد. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده که از حضرت پرسیدند «عمره در ماه رجب افضل است یا ماه رمضان؟» فرمود: «عمره در ماه رجب افضل است». و نیز در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ، عُمْرَةُ رَجَب ;«با فضیلت ترین عمره، عمره در ماه رجب است».(12) 5ـ خواندن دعاى مخصوص این ماه در هر روز(13) 6ـ ذکر گفتن این ذکرها در این ماه توصیه شده است: الف) هزار بار «لا إله الَّا اللّه» ب) صد بار «أسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا إلهَ إِلّا هُو، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ». ج) هزار بار «أَسْتَغفِرُ اللّهَ ذا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ مِنْ جمیعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ».(14) 7ـ نماز در هر شب ماه رجب، دو رکعت نماز خوانده شود: به این نحو که در هر رکعت بعد از سوره حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک بار سوره اخلاص بخواند و پس از اتمام نماز، بگوید: لا إلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ وَ هُو حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىء قَدیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بَاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ الأُمّىِّ وَ آلِهِ. و سپس خواسته هاى خود را از خداوند طلب کند.(15) 8ـ اعمال «لیلة الرغائب» اولین شب جمعه ماه رجب «لیلة الرغائب» نام دارد که داراى فضیلت بسیارى است رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که فضیلت ماه رجب را بیان مى کرد، فرمود: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن شب را«لیلة الرغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیت بیان فرمود:« روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى گیرى، چون شب جمعه فرا رسید، بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى خوانى (هر دو رکعت به یک سلام)،به این صورت که در هر رکعت از آن، بعد از سوره «حمد» سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «اخلاص» مى خوانى; پس از اتمام نمازها هفتاد مرتبه مى گویى: «اللّهُمَ صَلِ عَلى مُحَمَّد النَّبىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُوحٌ قُدُوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» سپس سر از سجده بر مى دارى و هفتاد مرتبه مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلىُّ الْأعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلا ئِکَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى، که ان شاءاللّه برآورده خواهد شد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت در باره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا برسد، خداوند پاداش این را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى مى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» او از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تا کنون چهرهاى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بوى تو خوشتر به مشامم نرسیده است» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال بجا آوردى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانى پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».(16) ______________ 1-وقایع الایّام، صغحه 11. 2-مفاتیح نوین، صفحه 579. 3- مفاتیح نوین، صفحه 580. 4-مفاتیح نوین، صفحه 579. 5- بحار الانوار، جلد 97، صفحه 47. 6- مفاتیح نوین، صفحه 607. 7- مفاتیح نوین، صفحه 615. 8- مفاتیح نوین، صفحه 608. 9- مفاتیح نوین، صفحه 608. 10- مفاتیح نوین، صفحه 609. 11- مفاتیح نوین، صفحه 619. 12-مفاتیح نوین، صفحه 619. 13- مفاتیح الجنان، صفحه 133. 14- مفاتیح نوین، صفحه 616. 15- مفاتیح نوین، صفحه 617. 16- مفاتیح نوین، صفحه 618.

İSLAM

İSLAM DİNİ

İslam — (ərəb. الإسلام‎‎, əl-'islām) monoteist- təkallahlı səmavi bir dindir. "İslam" adı, s-l-m (سلم) kökündən törənmişdir. Bu kökün ümumi olaraq qəbul edilən iki anlamı vardır:

İSLAMIN TARİXİ

AZƏRBAYCAN TARİXİ

GƏNCƏNİN TARİXİ

GƏNCƏ ABİDƏLƏRİ

PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.A.S)

ALLAHIN ADLARI

ƏHLİ-BEYT

NAMAZI BELƏ QILAQ

SUAL-CAVAB

TƏQLİD

İSLAM FƏLSƏFƏSİ

BİZİMLƏ ƏLAQƏ


Dini Musiqilər


Statistika






Saytda cəmi: 1
Qonaqlar: 1
İstifadəçilər: 0

Axtar


 Saytımızın bütün resurslarından rahat şəkildə istifadə etmək üçün aşağıdakı Brauzerlərdən istifadə etmək məsləhət görülür. Tövsiyyə olunun Brauzerlər aşağıdakılardır:

 Mozilla Firefox 

 OPERA 

 Google Chrome 

 SAFARi

QADIN və Hicab dərsləri








KEÇİDLƏR

QURBAN BAYRAMI


ORUCUN HÖKMLƏRİ


QƏDİR GECƏSİ NƏDİR?


FİTR BAYRAMI


TARİXİ ABİDƏLƏR
 

İSLAMDA BAYRAM

Əlamətdar günlər

Праздники Азербайджана

Xəbərlər

Qan Yaddaşımız!

Azərbaycanın İşğal olunmuş Əraziləri
Dağlıq Qarabağ zonası ərazisi
4388 kv.km

UNUTMA!
Xocavənd
18 fevral 1992-ci il
Xocalı
26 fevral 1992-ci il
Şuşa
8 may 1992-ci il
Laçın
18 may 1992-ci il
Kəlbəcər
2 aprel 1993-cü il
Ağdərə
17 iyun 1993-cü il
Ağdam
23 iyul 1993-cü il
Cəbrayıl
18 avqust 1993-cü il
Füzuli
28 avqust 1993-cü il
Qubadlı
31 avqust 1993-cü il
Zəngilan
28 oktyabr 1993-cü il

MƏQALƏLƏR

Baş səhifə » Məqalələr » Quranda qadın

Kənizlərlə evlilik
Kənizlərlə evlilik

«Nisə» surəsinin 25-ci ayəsinin təfsiri

وَمَن لَم يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَا مَلَكَتْ أَيْمَانِكُم مِن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِايِمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنكُمْ وَأَن تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ 
     Ayənin tərcüməsi:
     
     "Sizdən azad mömin qadınlarla evlənməyə maddi imkanı olmayanlar sahib olduqları mömin (cavan) cariyələrdən (kənizlərdən) alsınlar. Allah sizin imanınızı (əqidənizi) daha yaxşı bilir. Hamınız bir-birinizdənsiniz. (Azad kişi və qul, azad qadın və cariyə hamısı Adəm nəslindəndir. Onlar hamısı Allah bəndələri olduqları üçün yaradılış və etiqad baxımından aralarında vəhdət, birlik mövcuddur. Buna görə də cariyələrə həqarətlə baxmayın). Namusunu qoruyan, zinakarlıq etməyən və aşnası olmayan cariyələrlə sahiblərindən icazə alıb evlənin və onların mehrlərini qəbul olunmuş qaydada verin! Əgər onlar (ərə getdikdən sonra) zina edərlərsə, cəzaları azad qadına verilən əzabın yarısı qədərdir. Bu (kənizlərlə evlənmək), (ehtiras, şəhvət üzündən) zina etməkdən qorxanlarınız üçündür. Əgər səbr edərsinizsə, sizin üçün daha yaxşı olar. Həqiqətən, Allah bağışlayan və rəhm edəndir!”<
     Ayənin təfsiri:
     Evlilik mövzusunun davamında bu ayə kənizlərlə izdivacın vəziyyətini aydınlaşdırır. Əvvəlcə buyurulur: "Sizdən azad mömin qadınlarla evlənməyə maddi imkanı olmayanlar sahib olduqları mömin (cavan, iffətli) cariyələrdən (kənizlərdən) alsınlar". Çünki adətən onların mehriyyələri az və sair xərcləri daha yüngüldür. 
     Əlbəttə, kənizlə evlilik dedikdə, heç də kəniz sahibinin onunla izdivacı nəzərdə tutulmur. Çünki sahib, fiqh kitablarında sadalanan xüsusi şərait çərçivəsində, onunla həyat yoldaşı kimi rəftar edə bilər (yəni, kəniz sahibi olanlar izdivac əqdi olmadan kənizlə yaxınlıq hüququna malikdirlər). Ayədə məqsəd kəniz sahibi olmayanlarla onların izdivacıdır. 
     Eyni halda ayədə "möminlər" ifadəsi də işlənmişdir. Kənizlə evlənərkən o, mütləq müsəlman olmalıdır. Elə buna görə də əhli-kitab kənizləri ilə evlənmək düzgün deyil. 
     Ayədə həmçinin "cavan" (iffətli) ifadəsi də istifadə olunub. Adətən, bu ifadə xüsusi bir ehtirama malik olan qadınlar, daha çox hallarda isə cavan qızlar barəsində danışılarkən işlədilir. 
     Növbəti ayədə deyilir: Onların imanını müəyyənləşdirərkən zahirdə göstərdikləri ilə kifayətlənməlisiniz (yəni, onların imanlı olmasını ayırd edərkən batininə deyil,zahiri əlamətlərinə diqqət yetirməyə vəzifəlisiniz).Batini və daxili sirlərinə gəlincə, "Allah sizin imanınızı (əqidənizi) daha yaxşı bilir".Bəziləri kənizlə evlənməyə ikrah hissi ilə yanaşdığından Quran buyurur: "Hamınız bir-birinizdənsiniz". (Yəni, hamınız bir ata və anadan əmələ gəlmisiniz, bəziləriniz bəzilərinizdən).
     Buna görə də insanlıq baxımından sizinlə heç bir fərqi olmayan kənizlərlə evlənməyə ikrah hissi ilə yanaşmamalısınız. Başqaları kimi onların da mənəvi dəyərləri təqva və pəhrizkarlıqlarından asılıdır. Çünki hamı bir bədənin üzüvləri hesab olunur.
     Bundan sonra belə evlənməyin şərtlərindən birinə işarə edərək buyurur: "... sahiblərindən icazə alıb evlənin”. Onun icazəsi olmazsa, batildir.
     Buradan "sahib" (malik) ifadəsinin "ailə üzvü" (əhl) mənasında işləndiyi də aydınlaşır. Yəni, onlar öz kənizləri ilə mal-əmtəə, əşya kimi rəftar etməməlidirlər. Əksinə həm onlarla, həm də onların övladları ilə bir ailə başçısı kimi, humanistcəsinə davranmalıdırlar. 
     Ayənin davamında buyurulur: "Onların mehrlərini (mehriyyələrini) qəbul olunmuş qaydada verin!" Yuxarıdakı cümlədən istifadə edərək bu nəticəni əldə etmək mümkündür. Onlar üçün layiqli və münasib mehriyyə təyin etmək lazımdır. Həmçinin, mehriyyəni onların özünə verin (yəni, mehrin sahibi kənizin özüdür). Baxmayaraq ki, bəzi təfsirçilərin iddiasına əsasən ayə ixtisar olunmuşdur. Onların fikrincə əslində ayə belə olumuşdur: "Onların mehrini sahiblərinə ödəyin". 
     Bəzi rəvayətlərin deyilənləri təsdiq etməsinə baxmayaraq, bu təfsir ayənin zahiri ilə uyğun gəlmir. 
     Eyni zamanda ayənin zahirindən istifadə olunur. Şübhəsiz ki, qullar da qanuni yollarla əldə etdikləri mal-dövlətin sahibi ola bilərlər. 
     بِالْمَعْرُوفِ "Bil məəruf” ifadəsi "layiqli şəkildə (gözəl bir tərzdə)" mənasını verir. Deməli, onların mehriyyəsini müəyyənləşdirərkən zülmə yol verilməməlidir. Əksinə həqiqi (qanuni) haqları adi şəkildə ödənilməlidir.
     Bu evliliyin şərtlərindən biri də budur ki, evlilik zamanı iffətsizliyə (namussuzluğa) səbəb olan əməllərə düçar olmayan kənizlər seçilməlidir مُحْصَنَاتٍ ("muhsanət"), nəinki aşkar şəkildə zina edənlər غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ ("ğəyrə musafihət"), yaxud gizli aşnası olanlarla وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ (və lə mittəxizati əxdan).
     Belə bir sual verilə bilər ki, "ğəyrə musafihət", yəni zina qadağan olunarkən "əxdan", yəni gizli aşnaya qadağa qoymağa ehtiyac yox idi. (Bunun səbəbi indi izah olunacaq.) Cahiliyyət dövründə yalnız aşkar zinanın bəyənilmədiyini, gizli aşna seçməyin eyib olmadığını fikirləşirdilər. Buna görə də Qurani-Kərim bu iki anlayışı ayrı-ayrılıqda izah etmişdir. 
     Sonrakı cümlədə kənizlərlə evliliyə və onların hüquqlarını müdafiyəyə uyğun bir tərzdə onların cəzalandırılması haqda bəhs olunur. Kənizlər iffət yolunu azarkən belə cəzalandırılmalıdırlar: "Əgər onlar (ərə getdikdən sonra) zina edərlərsə, cəzaları azad qadınlara verilən əzabın yarısı qədərdir".
     Quranın buyurduğu digər nöqtə budur: إِذَا أُحْصِنَّ "iza uhsinnə", yəni "əgər onlar evli olsa, azad qadınların cəzasının yarısı icra olunar". 
     "Evli (ərli) olmaq" deyərkən məqsəd nədir? Bu barədə də müfəssirlər müxtəlif cür ehtimallar etmişlər.
     Bəziləri məhşur fiqh ifadələrinə və keçmiş ayəyə əsasən bu ifadənin "ərli", bəziləri isə "musəlman" olmaq mənasını verdiyini deyirlər. 
     Lakin احْصان "ihsan" kəlməsinin bu cümlədə iki dəfə işləndiyini nəzərə alsaq, gərək hər ikisi eyni mənanı versin. Digər tərəfdən də evli qadınların cəzası şallaqlanma deyil, məhz daşqalaq edilmək olduğu aydınlaşır. Birinci təfsir, yəni "evli olmaq" qəbul olunası deyil. Həmçinin, "müsəlman olmaq" kimi mənalanmiş ikinci təfsirə də heç bir dəlil yoxdur. 
     Həqiqətdə isə "muhsinat" kəlməsi Qurani-Kərimdə əksər hallarda ismətli, namuslu və nəcib qadınlar mənasında işlədilmişdir. Belə təsəvvür olunur ki, yuxarıdakı ayə də həmin mənaya – yəni, ismətli mənasına işarədir. Belə ki, sahiblərinin təzyiqinə məruz qalaraq öz cisimlərini satan kənizlər cəzalandırılmaqdan azad olunurdular. Amma belə bir təzyiqə məruz qalmadan, iffətli yaşaya biləcəyi halda, namusuna xələl gətirən bir əmələ düçar olan kənizlər isə azad qadınlar kimi cəzalandırılırdılar. Lakin onların cəzası azad qadınlar üçün olan əzabın yarısı qədərdir.
     Sonra buyurulur: "Bu (kənizlərlə evlənmək), (ehtiras, şəhvət üzündən) zina etməkdən qorxanlarınız üçündür”. Yəni, evlilik, şiddətli şəkildə cinsi instinktlərinin təzyiqinə məruz qalmış, azad qadınlarla evlənə bilməyən şəxslər üçündür. Buna görə də bunlardan başqalarına icazə verilmir.
     Əslində عَنَتَ "ənət" (sənəd vəznində) "əvvəlcədən sınmış sümüyün sağaldıqdan və bitişdikdən sonra, yenidən hansısa bir hadisənin ucbatından sınması” mənasını verir. Şübhəsiz ki, bu cür sınıq daha da ağrılı olur. Elə buna görə də, belə yorucu və ağrılı işlər zamanı "ənət" kəlməsindən istifadə olunur. 
     Mümkündür ki, bu hökmün fəlsəfəsi deyəcəklərimizdir. Xüsusilə o dövürdə kənizlər tərbiyəvi baxımdan arzu olunmaz və xoşagəlməz bir mühitdə yetişdirilirdilər. Təbiətən əxlaqi, psixoloji və məhəbbət (xeyirxahlıq, dostluq) baxımından çatışmamazlıqlarla da üzləşirdilər. Sözsüz ki, bu evliliklərin bəhrəsi olan uşaqlarda az-çox analarının əxlaqı hiss olunurdu. Buna görə də, İslam kənizlərin, qulların bu aqibətlə üzləşməməsi üçün onların tədrici azadlığı barədə daha dəqiq bir layihəni nizamlamışdır. Eyni halda qulların da bir-biri ilə evlənməsi üçün imkan yaradılırdı. 
     Əlbəttə, bəzi kənizlər əxlaqi və tərbiyəvi baxımdan istisna xüsusiyyətlərə malik olublar. (Əgər İslam dahilərindən bəzilərinin anasının kəniz olduğunu görürüksə, istisna olunanlardandılar). Yuxarıda işarə etdiklərimiz isə onların əksəriyyətinə aiddir. 
     Lakin kənizlər barədə buna diqqət etməliyik ki, zəruri olmadıqda mülkiyyət vasitəsi ilə cinsi əlaqə yox, məhz onlarla evlənmək qadağandır. 
     Bunun ardınca əlavə edir: "Əgər səbir edərsinizsə, sizin üçün daha yaxşı olar”. Yəni, günaha düçar olmadan dözüb kənizlərlə evlilikdən çəkinsəniz, sizin xeyrinizədir. 
     Ayənin sonunda buyurur: "Həqiqətən, Allah bağışlayan və rəhm edəndir!”
Kateqoriya: Quranda qadın | Əlavə edən: Elcin (30.11.2011)
Baxılıb: 736 | Reyting: 0.0/0
Cəmi şərhlər: 0
Имя *:
Email *:
Код *: